hrob

hrob (Tschechisch)

Substantiv, m, hart, unbelebt

Singular Plural
Nominativ hrob hroby
Genitiv hrobu hrobů
Dativ hrobu hrobům
Akkusativ hrob hroby
Vokativ hrobe hroby
Lokativ hrobu
hrobě
hrobech
Instrumental hrobem hroby

Worttrennung:

hrob

Aussprache:

IPA: [ɦrɔp]
Hörbeispiele:
Reime: -ɔp

Bedeutungen:

[1] Ort der Aufbewahrung der sterblichen Überreste Verstorbener: Grab, Grabstätte

Verkleinerungsformen:

[1] hrobec, hrobek

Beispiele:

[1] Vdova položila květiny na hrob manžela.
Die Witwe legte Blumen auf das Grab des Ehemannes.

Redewendungen:

[1] stát jednou nohou v hrobě (mit einem Fuß im Grab stehen)
[1] vzít si něco s sebou do hrobu (etwas mit ins Grab nehmen)
[1] mlčet jako hrob (schweigen wie ein Grab)

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] ozdobit; kopat/vykopat hrob (ein Grab schmücken; graben, schaufeln)
[1] hromadný, masový, rodinný hrob (Massengrab, Massengrab, Familiengrab); hrob Neznámého bojovníka (Grab des Unbekannten Soldaten)

Wortbildungen:

hrobka, hrobeček, náhrobek, hrobní, hrobový, hrobník, hrobař

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „hrob
[1] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „hrob
[1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „hrob
[1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „hrob
[1] centrum - slovník: „hrob
[1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikonhrob
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.