buta

buta (Polnisch)

Substantiv, f

Singular Plural
Nominativ buta
Genitiv buty
Dativ bucie
Akkusativ butę
Instrumental butą
Lokativ bucie
Vokativ buto

Worttrennung:

bu·ta, kein Plural

Aussprache:

IPA: [ˈbuta]
Hörbeispiele:  buta (Info)

Bedeutungen:

[1] übermäßige Selbstsicherheit; Hochmut, Hoffart

Herkunft:

seit dem 15. Jahrhundert bezeugtes Deverbativum in übertragener Bedeutung zu dem urslawischen Verb *butěti (russisch dialektal бутеть (butet’)  ru) ‚schwellen, anschwellen, sich aufblähen, quellen‘[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] duma, hardość, pycha, wyniosłość

Gegenwörter:

[1] pokora

Oberbegriffe:

[1] pewność

Beispiele:

[1] Książę był pełen buty.
Der Fürst war voll Hochmut.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] utracić butę

Wortbildungen:

[1] butny

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „buta
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „buta
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „buta
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „buta“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „buta

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 48.

Deklinierte Form

Worttrennung:

bu·ta

Aussprache:

IPA: [ˈbuta]
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

  • Genitiv Singular des Substantivs but
buta ist eine flektierte Form von but.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag but.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.