buta
buta (Polnisch)
Substantiv, f
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | buta | — |
Genitiv | buty | — |
Dativ | bucie | — |
Akkusativ | butę | — |
Instrumental | butą | — |
Lokativ | bucie | — |
Vokativ | buto | — |
Worttrennung:
- bu·ta, kein Plural
Aussprache:
- IPA: [ˈbuta]
- Hörbeispiele:
buta (Info)
Bedeutungen:
- [1] übermäßige Selbstsicherheit; Hochmut, Hoffart
Herkunft:
- seit dem 15. Jahrhundert bezeugtes Deverbativum in übertragener Bedeutung zu dem urslawischen Verb *butěti (russisch dialektal бутеть (butet’) → ru) ‚schwellen, anschwellen, sich aufblähen, quellen‘[1]
Sinnverwandte Wörter:
- [1] duma, hardość, pycha, wyniosłość
Gegenwörter:
- [1] pokora
Oberbegriffe:
- [1] pewność
Beispiele:
- [1] Książę był pełen buty.
- Der Fürst war voll Hochmut.
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] utracić butę
Wortbildungen:
- [1] butny
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „buta“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „buta“
- [1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „buta“
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „buta“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „buta“
Quellen:
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 48.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.