budík

budík (Tschechisch)

Substantiv, m, hart, unbelebt

Singular Plural
Nominativ budík budíky
Genitiv budíku
budíka
budíků
Dativ budíku budíkům
Akkusativ budík
budíka
budíky
Vokativ budíku budíky
Lokativ budíku budících
Instrumental budíkem budíky

Worttrennung:

bu·dík

Aussprache:

IPA: [ˈbʊɟiːk]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Uhr mit Weckeinrichtung: Wecker

Verkleinerungsformen:

[1] budíček

Oberbegriffe:

[1] hodiny

Beispiele:

[1] Večer jsem si musel nařídit budík, abych nezaspal.
Abends musste ich den Wecker stellen um nicht zu verschlafen.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] nařídit budík (den Wecker stellen); budík zvoní (der Wecker läutet, klingelt)
[1] digitální budík (digitaler Wecker)

Wortbildungen:

budíkový

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „budík
[1] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „budík
[1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „budík
[1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „budík
[1] centrum - slovník: „budík
[1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikonbudík
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.