budík
budík (Tschechisch)
Substantiv, m, hart, unbelebt
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | budík | budíky |
Genitiv | budíku budíka |
budíků |
Dativ | budíku | budíkům |
Akkusativ | budík budíka |
budíky |
Vokativ | budíku | budíky |
Lokativ | budíku | budících |
Instrumental | budíkem | budíky |
Worttrennung:
- bu·dík
Aussprache:
- IPA: [ˈbʊɟiːk]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Verkleinerungsformen:
- [1] budíček
Oberbegriffe:
- [1] hodiny
Beispiele:
- [1] Večer jsem si musel nařídit budík, abych nezaspal.
- Abends musste ich den Wecker stellen um nicht zu verschlafen.
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] nařídit budík (den Wecker stellen); budík zvoní (der Wecker läutet, klingelt)
- [1] digitální budík (digitaler Wecker)
Wortbildungen:
- budíkový
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „budík“
- [1] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „budík“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „budík“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „budík“
- [1] centrum - slovník: „budík“
- [1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon „budík“
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.