bubalus

būbalus (Latein)

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ būbalusbūbalī
Genitiv būbalībūbalōrum
Dativ būbalōbūbalīs
Akkusativ būbalumbūbalōs
Vokativ būbalebūbalī
Ablativ būbalōbūbalīs

Nebenformen:

[2] bufalus

Worttrennung:

bū·ba·lus, Genitiv: bū·ba·lī

Bedeutungen:

[1] Zoologie: die (afrikanische) Gazelle
[2] Zoologie: der Büffel, der Büffelochse

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen βούβαλος (boubalos)  grc[1][2]

Beispiele:

[1, 2] „paucissima Scythia gignit inopia fruticum, pauca contermina illi Germania, inignia tamen boum ferorum genera, iubatos bisontes excellentique et vi et velocitate uros, quibus inperitum volgus bubalorum nomen inponit, cum id gignat Africa vituli potius cervique quadam similitudine.“ (Plin. 8, 38)[3]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Lateinischer Wikipedia-Artikel „bubalus
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „bubalus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 870.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „bubalus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 870.
  2. Alfred Ernout, Alfred Meillet: Dictionnaire étymologique de la langue latine. Histoire des mots. durch Jacques André vermehrte und korrigierte Neuauflage der 4. Auflage. Klincksieck, Paris 2001, ISBN 2-252-03277-4, Seite 77.
  3. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 90.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.