bielnik

bielnik (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ bielnik bielniki
Genitiv bielnika bielników
Dativ bielnikowi bielnikom
Akkusativ bielnik bielniki
Instrumental bielnikiem bielnikami
Lokativ bielniku bielnikach
Vokativ bielniku bielniki

Worttrennung:

biel·nik, Plural: biel·ni·ki

Aussprache:

IPA: [ˈbʲɛlɲik], Plural: [bʲɛlˈɲici]
Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] Technik, Textilien: Bleicherei, Bleiche

Sinnverwandte Wörter:

[1] blech, blich

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] bielić coś na bielniku

Übersetzungen
 

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „bielnik“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „bielnik“

Ähnliche Wörter:

bielnik biały; bielinek, biernik, bielik, bieżnik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.