balare

bālāre (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular bālō
2. Person Singularbālās
3. Person Singularbālat
1. Person Pluralbālāmus
2. Person Pluralbālātis
3. Person Pluralbālant
Perfekt 1. Person Singularbālāvī
Imperfekt 1. Person Singularbālābam
Futur 1. Person Singularbālābō
PPP bālātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularbālem
Imperativ Singularbālā
Pluralbālāte
Alle weiteren Formen: Flexion:balare

Anmerkung zur Deklination:

[2] Der Genitiv Plural von balans lautet entweder balantum oder regelmäßig balantium.

Worttrennung:

ba·la·re

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] als Schaf einen Laut von sich geben: blöken
[2] Partizip Präsens Aktiv: Schaf

Herkunft:

lautmalerisch[1]

Synonyme:

[2] ovis

Beispiele:

[1] „quin aetate credo esse mutas:
Ne balant quidem, quom a pecu cetero absunt:
Stultae atque haud malae videntur.“[2]
[1] „mugit bovis, ovis balat, equi hinniunt, gallina
pipat“[3]
[1] „sit sane etiam illud commenticium, quo Priamus est conturbatus, quia mater gravida parere se ardentem facem
visa est in somnis Hecuba; quo facto pater
rex ipse Priamus somnio, mentis metu
perculsus, curis sumptus suspirantibus,
exsacrificabat hostiis balantibus.[4]
[1] „caerulei fiant puro de sulphure fumi,
tactaque fumanti sulphure balet ovis.“[5]
[1] „iam ne ‚balare‘ quidem aut ‚hinnire‘ fortiter diceremus, nisi iudicio vetustatis niterentur.“[6]
[1] „pecudem spondere sacello
balantem et Laribus cristam promittere galli
non audent: quid enim sperare nocentibus aegris
concessum?“[7]
[2] „quippe etiam festis quaedam exercere diebus
fas et iura sinunt: rivos deducere nulla
religio vetuit, segeti praetendere saepem,
insidias avibus moliri, incendere vepres,
balantumque gregem fluvio mersare salubri.“[8]
[2] „quin etiam, ima dolor balantum lapsus ad ossa
cum furit atque artus depascitur arida febris,
profuit incensos aestus avertere et inter
ima ferire pedis salientem sanguine venam,“[9]
[2] „quinque greges illi balantum, quina redibant
armenta, et terram centum vertebat aratris.“[10]

Wortbildungen:

[1] balatus

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „balo“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 783
[1, 2] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 62

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „balo“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 783
  2. Titus Maccius Plautus, Bacchides, 1136–1138
  3. Marcus Terentius Varro, Saturae Menippeae, 3
  4. Marcus Tullius Cicero, De divinatione, 1,42
  5. Publius Ovidius Naso, Fasti, 4,739–740
  6. Marcus Fabius Quintilianus, Institutio oratoria, 1,5,72
  7. Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae, 13,232–235
  8. Publius Vergilius Maro, Georgica, 1,268–272
  9. Publius Vergilius Maro, Georgica, 3,457–460
  10. Publius Vergilius Maro, Aeneis, 7,538–539

Ähnliche Wörter:

ballare
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.