anne

anne (Türkisch)

Substantiv

Kasus Singular Plural
Nominativ anne (آننه)anneler (آننه‌لر)
Akkusativ anneyi (آننه‌یی)anneleri (آننه‌لری)
Dativ anneye (آننه‌یه)annelere (آننه‌لره)
Lokativ annede (آننه‌ده)annelerde (آننه‌لرده)
Ablativ anneden (آننه‌دن)annelerden (آننه‌لردن)
Genitiv annenin (آننه‌نڭ)annelerin (آننه‌لرڭ)
Alle weiteren Formen: Flexion:anne

Worttrennung:

an·ne, Plural:

In arabischer Schrift:

آننه

Aussprache:

IPA: [ˈɑnnɛ]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Mutter

Synonyme:

[1] ana

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Türkischer Wikipedia-Artikel „anne
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.