aedificator

aedificator (Latein)

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ aedificātoraedificātōrēs
Genitiv aedificātōrisaedificātōrum
Dativ aedificātōrīaedificātōribus
Akkusativ aedificātōremaedificātōrēs
Vokativ aedificātoraedificātōrēs
Ablativ aedificātōreaedificātōribus

Worttrennung:

ae·di·fi·ca·tor, Plural: ae·di·fi·ca·to·res

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Person, die ein Gebäude erbaut/erbauen lässt; Erbauer, Baumeister
[2] übertragen: Erbauer, Baumeister, Schöpfer
[3] übertragen: Baulustiger

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb aedificare  la[1][2]

Beispiele:

[1] „de domino bono colono bonoque aedificatore melius emetur.“ (Cato agr. 1, 4)[3]
[1] „Quoad potui, distributiones operum nostratium, ut sint aedificatoribus non obscurae, explicui;“ (Vitruv. 6, 6, 7)[4]
[1] „et aedificabuntur in te deserta saeculorum fundamenta generationis et generationis suscitabis et vocaberis aedificator sepium avertens semitas in quietem“ (Vulg. Is. 58, 12)[5]
[2] „Tum Velleius fidenter sane, ut solent isti, nihil tam verens quam ne dubitare aliqua de re videretur, tamquam modo ex deorum concilio et ex Epicuri intermundiis descendisset, ‚Audite‘ inquit ‚non futtilis commenticiasque sententias, non opificem aedificatoremque mundi Platonis de Timaeo deum, nec anum fatidicam Stoicorum Pronoeam, quam Latine licet Providentiam dicere, neque vero mundum ipsum animo et sensibus praeditum rutundum ardentem volubilem deum, portenta et miracula non disserentium philosophorum sed somniantium.‘“ (Cic. nat. 1, 18)[6]
[2] „Ab utroque autem sciscitor cur mundi aedificatores repente exstiterint, innumerabilia saecla dormierint;“(Cic. nat. 1, 21)[7]
[3] „Neque vero ille minus bonus pater familias habitus est quam civis. nam cum esset pecuniosus, nemo illo minus fuit emax, minus aedificator.“ (Nep. Att. 13, 1)[8]
[3] „Eleganter igitur aedificet agricola nec sit tamen aedificator,[9]
[3] „Aedificator erat Caetronius et modo curvo / litore Caietae, summa nunc Tiburis arce, / nunc Praenestinis in montibus alta parabat / culmina villarum Graecis longeque petitis / marmoribus vincens Fortunae atque Herculis aedem, / ut spado vincebat Capitolia nostra Posides.“ (Iuv. 14, 86–91)[10]

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] aedificator mundi

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „aedificator
[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „aedificator“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 167.
[1–3] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 17.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aedificator“ Seite 68.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „aedificator“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 167.
  2. Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 17.
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 8.
  4. Vitruvius; Valentinus Rose und Herman Müller-Strübing (Herausgeber): De architectura. Ad antiquissimos codices nunc primum. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1867 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 148.
  5. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, Jesaja Kapitel 58, Vers 12
  6. Marcus Tullius Cicero: De natura deorum. In: Wilhelm Ax (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 2. Auflage. Fasc. 45, B. G. Teubner, Stuttgart 1980, ISBN 3-519-01221-9 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1933), Seite 8.
  7. Marcus Tullius Cicero: De natura deorum. In: Wilhelm Ax (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 2. Auflage. Fasc. 45, B. G. Teubner, Stuttgart 1980, ISBN 3-519-01221-9 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1933), Seite 9.
  8. Cornelius Nepos; Peter K. Marshall (Herausgeber): Vitae cum fragmentis. 1. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1977 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 96.
  9. Lucius Iunius Moderatus Columella, Res rustica, 1,4,8
  10. Decimus Iunius Iuvenalis: Saturae sedecim. Edidit Iacobus Willis. 1. Auflage. B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Stuttgart/Leipzig 1997, ISBN 3-8154-1471-7 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 187–188.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.