absolvent

absolvent (Französisch)

Konjugierte Form

Worttrennung:

ab·solvent

Aussprache:

IPA: [apsɔlv]
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

  • 3. Person Plural Indikativ Präsens Aktiv des Verbs absoudre
  • 3. Person Plural Subjunktiv Präsens Aktiv des Verbs absoudre
absolvent ist eine flektierte Form von absoudre.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag absoudre.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.

absolvent (Latein)

Konjugierte Form

Worttrennung:

ab·sol·vent

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Grammatische Merkmale:

  • 3. Person Plural Indikativ Futur I Aktiv des Verbs absolvere
absolvent ist eine flektierte Form von absolvere.
Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag absolvere.
Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.

absolvent (Slowakisch)

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ absolvent absolventi
Genitiv absolventa absolventov
Dativ absolventovi absolventom
Akkusativ absolventa absolventov
Lokativ absolventovi absolventoch
Instrumental absolventom absolventmi

Worttrennung:

ab·sol·vent, Plural: ab·sol·ven·ti

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Bildung: Person, die eine höhere Schule oder einen Kurs beendet hat; Absolvent

Weibliche Wortformen:

[1] absolventka

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] absolventský

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Slowakischer Wikipedia-Artikel „absolvent
[1] Klára Buzássyová, Alexandra Jarošová: Slovník súčasného slovenského jazyka. A–G. Bratislava 2006: „absolvent
[1] Jiří Kraus: Slovník cudzích slov. 2., erweiterte und überarbeitete Auflage. Bratislava 2005 (Originaltitel: Akademický slovník cizích slov, übersetzt von Ján Bosák und Autorenkollektiv): „absolvent
[1] Ján Kačala, Mária Pisárčiková: Krátky slovník slovenského jazyka. 4., erweiterte und korrigierte Auflage. Bratislava 2003: „absolvent
[1] Štefan Peciar: Slovník slovenského jazyka. 6 Bände, Bratislava 1959–1968: „absolvent

absolvent (Tschechisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ absolvent absolventi
Genitiv absolventa absolventů
Dativ absolventovi
absolventu
absolventům
Akkusativ absolventa absolventy
Vokativ absolvente absolventi
Lokativ absolventovi
absolventu
absolventech
Instrumental absolventem absolventy

Worttrennung:

ab·sol·vent, Plural: ab·sol·ven·ti

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Bildung: Person, die eine höhere Schule oder einen Kurs beendet hat; Absolvent

Weibliche Wortformen:

[1] absolventka

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] absolventský

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „absolvent
[1] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „absolvent
[1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „absolvent
[1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „absolvent
[1] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „absolvent
[1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikonabsolvent
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.