Onomatopoesie
Onomatopoesie (Deutsch)
Substantiv, f
Singular
|
Plural
| |
---|---|---|
Nominativ | die Onomatopoesie
|
die Onomatopoesien
|
Genitiv | der Onomatopoesie
|
der Onomatopoesien
|
Dativ | der Onomatopoesie
|
den Onomatopoesien
|
Akkusativ | die Onomatopoesie
|
die Onomatopoesien
|
Nebenformen:
- Onomatopöie, Onomatopoeie, Onomatopoese, Onomatopoiie
Worttrennung:
- Ono·ma·to·po·e·sie, Plural: Ono·ma·to·po·e·si·en
Aussprache:
- IPA: [ˌonomatopoeˈziː]
- Hörbeispiele:
Onomatopoesie (Info) Onomatopoesie (Info) - Reime: -iː
Bedeutungen:
Herkunft:
- von altgriechisch: ὄνομα (onoma) „Name“ und ποίησις (poiēsis) „das Machen“; ὀνοματοποίησις (onomatopoíēsis) „das Namengeben, das Wortbilden“
Synonyme:
- [1] Lautmalerei
Gegenwörter:
- [1] formikonische Wörter
Oberbegriffe:
- [1] Wortbildung, Motivierung
Beispiele:
- [1] In Gedicht x spielt Onomatopoesie eine große Rolle.
Wortbildungen:
- onomatopoetisch, onomatopöetisch
Übersetzungen
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Wikipedia-Artikel „Onomatopoesie“
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.