Musa

Mūsa (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ MūsaMūsae
Genitiv MūsaeMūsārum
Dativ MūsaeMūsīs
Akkusativ MūsamMūsās
Vokativ MūsaMūsae
Ablativ MūsāMūsīs

Worttrennung:

Mu·sa, Plural: Mu·sae

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Mythologie: Muse
[2] übertragen: Gesang, Gedicht, Lied, Dichtung
[3] übertragen: Bildung, Gelehrsamkeit, Studien

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen Μοῦσα (Mousa)  grc[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] Camena
[2] carmen

Oberbegriffe:

[1] dea

Unterbegriffe:

[1] Calliope, Clio, Erato, Euterpe, Melpomene, Polyhymnia, Terpsichore, Thalia, Urania

Beispiele:

[1] „Iam Musae primae quattuor Iove altero, Thelxinoe, Aoede, Arche, Melete; secundae Iove tertio et Mnemosyne procreatae novem; tertiae Piero natae et Antiopa, quas Pieridas et Pierias solent poetae appellare, isdem nominibus et eodem numero, quo proxumae superiores.“[2]
[1] „quare in qua urbe imperatores prope armati poetarum nomen et Musarum delubra coluerunt, in ea non debent togati iudices a Musarum honore et a poetarum salute abhorrere.“[3]
[2] „mirabile visu
caelatumque novem Musis opus!“[4]
[2] „sed ne relictis, Musa procax, iocis
Ceae retractes munera neniae,
me cum Dionaeo sub antro
quaere modos leviore plectro.“[5]
[2] „Ergo ubi me in montis et in arcem ex urbe removi,
quid prius illustrem satiris Musaque pedestri?“[6]
[2] „Tityre, tu patulae recubans sub tegmine fagi / silvestrem tenui Musam meditaris avena:“ (Verg. ecl. 1,1–2)[7]
[2] „Polio amat nostram, quamvis est rustica, Musam:[8]
[2] „agrestem tenui meditabor harundine Musam.[9]
[3] „sed redeat, unde aberravit oratio: quis est omnium, qui modo cum Musis, id est cum humanitate et cum doctrina, habeat aliquod commercium, qui se non hunc mathematicum malit quam illum tyrannum?“[10]
[3] „sed et huius et aliorum philosophorum disputationibus et exagitatus maxume orator est et adiutus - omnis enim ubertas et quasi silva dicendi ducta ab illis est - nec satis tamen instructus ad forensis causas quas, ut illi ipsi dicere solebant, agrestioribus Musis reliquerunt.“[11]
[3] „scripsi etiam (nam me iam ab orationibus diiungo fere referoque ad mansuetiores Musas, quae me maxime sicut iam a prima adulescentia delectarunt)“[12]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „Musa
[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „Musa“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 1066
[1–3] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 327

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „Musa“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 1066
  2. Marcus Tullius Cicero, De natura deorum, 3,54
  3. Marcus Tullius Cicero, Pro A. Licinio Archia poeta, 27
  4. Quintus Horatius Flaccus, Epistulae, 2,2,91–92
  5. Quintus Horatius Flaccus, Carmina, 2,1,37–40
  6. Quintus Horatius Flaccus, Sermones, 2,6,16–17
  7. Publius Vergilius Maro; Silvia Ottaviano, Gian Biagio Conte (Herausgeber): Bucolica, Georgica. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2013, ISBN 978-3-11-019608-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 37.
  8. Publius Verilius Maro, Bucolica, 3,84
  9. Publius Verilius Maro, Bucolica, 6,8
  10. Marcus Tullius Cicero, Tusculanae disputationes, 5,66
  11. Marcus Tullius Cicero, Orator, 12
  12. Marcus Tullius Cicero, Epistulae ad familiares, 1,9,23
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.