Dza (Arabische letter)

In tegenstelling tot de meeste andere Arabische letters is de dza niet direct uit een letter van het Fenicische alfabet ontstaan. In de begintijd van de Arabische taal ontbraken de diakritische punten nog en schreef men de dza op dezelfde wijze als de letter tah. Om de twee letters te kunnen onderscheiden heeft men later aan de dza een punt toegevoegd, welke de tah niet heeft.

De dza behoort tot de vier emfatische medeklinkers in het Arabisch en kent geen equivalent in het Nederlands. De plaats van vorming is dezelfde als bij de stemhebbende "dh"-klank (zoals het Engelse "this"). In enkele Arabische dialecten wordt deze letter uitgesproken als de "Dad" of "z"-klank "zai". Men spant het spraakapparaat echter licht aan en buigt het achterste deel van de tong tegen het verhemelte.

De dza is een zonneletter, dat wil zeggen dat hij een voorafgaand bepaald lidwoord "al" assimileert. Voorbeeld "de middag" - الظهر : uitspraak niet "al-dzur" maar "adz-dzur".