Zwartvleugelagapornis
De zwartvleugelagapornis in de kooivogelhandel ook wel agapornis Taranta, ofwel Abessijnse agapornis genaamd komt vooral in Ethiopië voor.
Zwartvleugelagapornis IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||||||
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Soort | ||||||||||||
Agapornis taranta Stanley, 1814 | ||||||||||||
Afbeeldingen Zwartvleugelagapornis op ![]() | ||||||||||||
Zwartvleugelagapornis op ![]() | ||||||||||||
|
![](../I/m/Agapornis_taranta_(female_and_male).jpg)
Kenmerken
De vogel is 16 cm lang en weegt 49 tot 66 g. Hij behoort tot de grootste soorten van de dwergpapegaaien. Hij is overwegend heldergroen met een rode snavel en voorhoofd en een roze rode ring rond het oog. De staart heeft een donkere eindband en de handpennen en ondervleugeldekveren zijn ook donker.[2]
Verspreiding en leefgebied
De zwartvleugelagapornis komt voor in midden en oost-Ethiopië en uit het zuiden van Eritrea. Deze dwergpapegaaien leven op hoogvlakten tussen de 1800 en 3400 m boven zeeniveau die begroeid zijn met bomen en struiken of in savannegebieden met hoog ras en spaarzaam bomen. In de buurt van de Addis Ababa komt de vogel ook in grote stadstuinen met veel bomen voor.[2]
Voedsel
Hun voedsel bestaat hoofdzakelijk uit zaden, bessen en vruchten. Regelmatig bezoeken ze de lager gelegen gebieden op zoek naar voedsel.
Broedgedrag
Buiten de broedtijd leven deze opmerkelijke vogels in kleine groepen bij elkaar in boomholten. Ook maken de vogels hun nesten in boomholten. Het vrouwtje maakt hierin een ondiep komvormig nest van kleine stukjes twijg, gras of blad. Dit nestmateriaal wordt tussen de lichaamsbevedering gestoken.
Status
In het verspreidingsgebied
De zwartvleugelagapornis heeft een groot verspreidingsgebied. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. De soort gaat in aantal vooruit. Om deze redenen staat de vogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Als kooivogel
Omdat deze soort aan grote hoogte gewend is, kunnen ze heel goed tegen lage temperaturen. Zwartvleugelagapornissen kunnen dan ook gerust ‘s winters in de buitenvolière worden gehuisvest. Natuurlijk moeten ze wel kunnen beschikken over een tocht- en regenvrij nachthok. Vlak voordat de pop gaat leggen verliest ze een deel van haar borstbevedering waarmee ze het nest stoffeert. Dit gedrag is enkel vast te stellen bij agapornis Taranta en niet bij de andere agapornidensoorten.
Bronnen, noten en/of referenties |