Zwareladingschip

Een zwareladingschip of heavyliftschip is een schip dat speciaal geconstrueerd is voor het transport van zeer grote of zware voorwerpen die door hun omvang of gewicht niet door andere schepen vervoerd kunnen worden.[1]

Grietje, een conventioneel zwareladingschip aangemeerd in Bremerhaven.
Het half-afzinkbaar schip Blue Marlin transporteert een drijvend radarstation.
Het dokschip Condock V met daarin het zeilschip Gorch Fock.

Typen zwareladingschepen

De schepen zijn onderverdeeld in vier hoofdcategorieën op basis van hun uiterlijke kenmerken en hun doellading:

  • Conventionele zwareladingschepen, gekenmerkt door kranen (vaak twee of meer) met een hoog hijsvermogen die in tandem of alleen werken.[2][3]
  • Half-afzinkbare schepen. Deze kunnen hun dek onder water laten lopen door middel van ballasttanks te vullen om zo hun goederen te kunnen laden of lossen (float on/float off).[4]
    • Dokschepen. Deze schepen kunnen hun achterschip laten inzinken, waardoor kleinere schepen via een opening in de achtersteven kunnen binnenvaren.
    • Opendekschepen. Deze schepen zijn qua uiterlijk niet heel afwijkend van half-afzinkbare schepen, met als verschil dat zij niet kunnen afzinken, waardoor de lading er meestal wordt opgerold.

Lading

In de maritieme economie zal men een zware lading definiëren als elk goed dat niet in een zeecontainer past omdat het groter is dan 40 x 80 x 8,5 voet of meer weegt dan 26 ton. Hierin kan men drie categorieën lading omschrijven:[5]

  • Industriële ladingen
  • Lading met betrekking tot offshore
  • Het vervoer van kleinere schepen waar het goedkoper en veiliger is om transport uit te voeren door een heavyliftschip

Voorbeelden van ladingen:

  • onderdelen voor grote machines (turbines, hijskranen, graansilo's e.d.)
  • olieplatformen, boorplatformen hefplatform en (tunnel)boren, zoals voor de Kanaaltunnel[6]
  • plezierjachten voor transport over een grote afstand
  • niet-standaardladingen zoals binnenschepen en treinlocomotieven
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.