Zoetermeerse gezinsmoord

De aanleiding voor de drievoudige moord was te vinden in een buitenechtelijke relatie die Harteveld had met een Poolse vrouw, die hij op internet als webcamgirl, had leren kennen. Hij wilde de vrouw in zijn huis in Zoetermeer kunnen ontvangen, nadat zij daar op had aangedrongen. Hij had zijn minnares verteld dat hij een gezin had gehad, maar dat dit reeds langere tijd vermist was. Hij had haarzelf al een aantal malen in Polen opgezocht. Bij zijn tripjes naar dat land hield hij zijn vrouw voor dat hij voor zijn werk naar Duitsland moest reizen. Later bleek dat hij er meerdere buitenechtelijke relaties op na had gehouden.

De woensdag voor het weekend dat zijn minnares kwam vermoordde hij zijn vrouw en dochters terwijl zij in bed lagen. De lijken bracht hij vervolgens naar een bos in de Brabantse gemeente Alphen-Chaam, waar hij ze in een kuil begroef. In het weekend nadat hij de moorden pleegde ontving hij de Poolse gewoon thuis. Zij sliepen in het bed waar kort daarvoor echtgenote Claudia was omgebracht.

De maandag na dit weekend gaf Harteveld zijn gezin als vermist op. Onder meer zijn schoonouders geloofden hem aanvankelijk. Samen met hen 'zocht' hij Claudia overal, hij liet zich door hen troosten en leverde informatie aan het televisieprogramma Opsporing Verzocht.

Anderhalve week later werd hij echter, door verklaringen van hemzelf en getuigen - hij had geen sluitend alibi - ontmaskerd als moordenaar. Ook werden er bloedsporen in en bij zijn woning en in en rond zijn auto gevonden.

Op 31 maart 2006 werd hij voor de drievoudige moord tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Op 13 april 2007 werd deze straf in hoger beroep omgezet in 20 jaar cel en tbs.

Volgens een bericht uit 2017 zou in 2018 de tbs beginnen en in 2020 besloten worden over verlenging.[1]

Leo Fijen schreef met behulp van de nabestaanden een reconstructie het boek, Familiedrama van Zoetermeer, kwam in maart 2010 uit.[2] Ook maakte Fijen een documentaire hierover.