Ziekte van Buerger

	Ziekte van Buerger
	Thrombangiitis obliterans
	Volledige occlusie van de rechter- en stenose van de linkerdijbeenslagader bij thrombangiitis obliterans
	Synoniemen
Latijn	thromboangiitis obliterans[1][2]; thrombendangiitis obliterans[3][4]; endangiitis obliterans[5][3][4]; endarteriitis obliterans[5][4]; morbus Buergeri[5]; morbus Winiwarter-Buerger[5][4]; gangraena juvenilis[5]; gangraena spontanea[5]
Nederlands	ziekte van Bürger[1]; ziekte van Winiwarter[1]; ziekte van Winiwarter-Buerger[6]
	Coderingen
ICD-10	I73.1
ICD-9	443.1
OMIM	211480
DiseasesDB	1762
MedlinePlus	000172
eMedicine	med/253
MeSH	C14.907.137.870
Portaal	Geneeskunde

De ziekte van Buerger[1][2] of thrombangiitis obliterans[5][3] is een chronische ontsteking van de bloedvaten. Deze leidt uiteindelijk tot vaatschade en het ontstaan van trombose.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Symptomen

De ziekte komt voor bij relatief jonge mannen en in toenemende mate ook vrouwen van rond de 40 jaar, waarbij roken een evidente risicofactor is. Het komt voor in armen en benen en dan met name in de uiteinden: vingertoppen en tenen. Door de ontsteking ontstaat trombose en uiteindelijk weefselschade (necrose). Dit kan leiden tot amputaties van tenen of vingers. De aangedane lichaamsdelen worden koud en pijnlijk en lopen kan bemoeilijkt worden: etalagebenen (claudicatio intermittens). De aderontsteking (flebitis)kan een verspringend karakter hebben (van de ene plek naar de volgende).

Behandeling

De belangrijkste behandeling bestaat uit preventie. De patiënt moet stoppen met roken. Er zou een mogelijke overgevoeligheid zijn voor tabak.

Epidemiologie

De ziekte van Buerger komt vaker bij mannen voor dan bij vrouwen. Het komt vaker voor in Israël, Japan en India (langs de oude zijderoute) dan in Europa en de VS. De ziekte komt het meest voor in Zuid-Azië, waar men sigaretten rookt die gemaakt zijn van ruwe tabak.

Geschiedenis

De ziekte van Buerger is het eerst beschreven door Felix Von Winiwarter in 1879 in Duitsland. Later is het meer gedetailleerd beschreven door Leo Buerger in 1908 in New York. Hij noemde het preseniel spontaan gangreen na het bestuderen van amputaties bij 11 patiënten.

Literatuurverwijzingen

Leflot-Soetemans, C. & Leflot, G. (1975). Standaard Geneeskundig woordboek Frans-Nederlands. Antwerpen-Amsterdam: Standaard Uitgeverij.
Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12e druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.
Hildebrandt, H. (Red.) (1998). Pschyrembel Klinisches Wörterbuch. (258. Auflage). Berlin/New York: Walter de Gruyter.
Reuter, P. (2007). Springer Klinisches Wörterbuch. Heidelberg: Springer Medizin Verlag.
Arnaudov, G.D. (1964). Terminologia medica polyglotta. Latinum-Bulgarski-Russkij-English-Français-Deutsch. Sofia: Editio medicina et physcultura.
Beijer, T. & Apeldoorn, C.G.L. (1996). Woordenboek van medische eponiemen. Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Leflot-1] Leflot-Soetemans, C. & Leflot, G. (1975). Standaard Geneeskundig woordboek Frans-Nederlands. Antwerpen-Amsterdam: Standaard Uitgeverij.

[Pinkhof2012-2] Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12e druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.

[Hildebrandt1998-3] Hildebrandt, H. (Red.) (1998). Pschyrembel Klinisches Wörterbuch. (258. Auflage). Berlin/New York: Walter de Gruyter.

[Springer2007-4] Reuter, P. (2007). Springer Klinisches Wörterbuch. Heidelberg: Springer Medizin Verlag.

[Arnaudov-5] Arnaudov, G.D. (1964). Terminologia medica polyglotta. Latinum-Bulgarski-Russkij-English-Français-Deutsch. Sofia: Editio medicina et physcultura.

[Beijer1996-6] Beijer, T. & Apeldoorn, C.G.L. (1996). Woordenboek van medische eponiemen. Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum.