Zaio

Zaio is gelegen aan de voet van de berg Idaa tussen Nador en Berkane. Het stadje ligt aan de nationale weg N2. De Middellandse Zee ligt zo'n 40 km naar het noorden. In oostelijke richting ligt de stad Berkane. Aan de rand van Zaio stroomt de rivier de Moulouya. De stad maakt deel uit van de regio Oriental, en ligt in het noordoosten van het land. Zaio ligt op de taalgrens. Ten zuiden van Zaio wordt Darija-Arabisch gesproken, ten noorden van de stad spreekt men Riffijns-Berbers. De stad zelf is qua taal gemixt; er wordt zowel Riffijns-Berbers als Darija-Arabisch gesproken.

De geschiedenis van Zaio begint rond het jaar 1700, toen de Arabische nomade stam Oulad Stout zich aan de grens met de Rif vestigde. Zaio was in die tijd niet meer dan een zeer kleine ontmoetingsplaats voor handelaren en boeren die er hun gewas verkochten. Rond 1825 begint Zaio een wat vastere vorm te krijgen door instroom van immigranten die zich permanent vestigen. Ook steeds meer leden van de nomadestam Oulad Stout beginnen zich te vestigen, waardoor Zaio uitgroeit tot een vast dorp. Na de onafhankelijkheid van Marokko begon Zaio snel te groeien, vooral door toestroom van boeren uit de omgeving. Vandaag de dag is Zaio een gemiddeld stadje met zo'n 35.000 inwoners.

Geschat wordt dat 70% van de bewoners bestaat uit leden van de Arabische nomadestam Oulad Stout; Zaio ligt immers in het grondgebied van de Ouled Stout. Ongeveer 30% wordt gevormd door Riffijnen (Berbers). Deze Riffijnen zijn meestal afkomstig uit de stammen Ikebdanen en Ait Buyehyi.

Sinaasappel-en olijfboomgaarden zijn een van de belangrijkste bronnen van inkomsten in de regio. Gekweekt in plantages voor ongeveer 20 ton suikerbieten. De suikerfabriek AL-Ghazal in Zaio is de grootste in zijn soort in Marokko. Voeg de suiker, het bedrijf verkoopt over het hele land. Naast de suikerproductie bestaat nog steeds een baksteen Group.