Zaalhockey

Omdat de winter van 1962/1963 in Nederland zo streng was en er lange tijd niet op het veld kon worden gespeeld, gingen veel mensen zaalhockeyen. In de jaren 60 is de zaalhockeysport in Nederland steeds groter geworden. In Leiden werd in 1969/1970 het eerste Nederlands kampioenschap georganiseerd. Er waren 25 dames- en 35 herenteams die deelnamen. In de jaren zeventig en 80 groeide het aantal zaalhockeyers in Nederland gestaag door. Sinds 1989 wordt de zaalhockeycompetitie door de districten georganiseerd. Vanwege het vaak overvolle veldhockeyprogramma deden de Nederlandse Nationale teams van 1990 tot 2000 niet mee aan internationale zaalhockeywedstrijden. Ook in de jaren 90 groeide het aantal zaalhockeyende Nederlanders flink. Door de toegenomen populariteit van zaalhockey in Nederland nam het Nederlands herenteam in 2000 deel aan het Europees Kampioenschap zaalhockey voor B-landen. Door winst op dit toernooi promoveerden de Nederlandse heren naar de A-divisie en was Nederland een A-land binnen de zaalhockeywereld. Tijdens het EK van 2006 in Eindhoven was de mannenploeg zevende geworden. Dit betekende dat de ploeg in 2008 terug deel moest nemen aan het EK voor B-landen. De vrouwenploeg werd tweede achter Duitsland op het EK. In februari 2007 zijn de Nederlandse dames voor het eerst in de geschiedenis wereldkampioen in de zaal geworden. De formatie van bondscoach Herman Kruis won in Wenen zeven wedstrijden op rij en veroverde daarmee de wereldtitel. De verrassende finalist Spanje werd met 4-2 verslagen. De damesploeg herhaalde die prestatie in 2015 en was verliezend finalist (en dus tweede) in 2011 en 2018. De herenploeg werd ook eenmaal wereldkampioen indoor hockey, met name door winst in 2015 tegen Oostenrijk op het WK in Leipzig, Duitsland.