Wim van Helden (schrijver)
Wim van Helden (Rotterdam, 19 januari 1906 — 5 augustus 1997) was een schrijver van detectives voor de jeugd. Hij werd vooral bekend met zijn boeken over de Rotterdamse politiecommissaris Achterberg en inspecteur Arglistig.
Wim van Helden
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Wim van Helden | |||
| Geboren | 19 januari 1906 | |||
| Geboorteplaats | Rotterdam | |||
| Overleden | 5 augustus 1997 | |||
| Land | Nederland | |||
| Beroep | Schrijver, Politieagent | |||
| Werk | ||||
| Genre | detectives | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| ||||
Van Helden was adjudant bij de gemeentepolitie Rotterdam. Hij ergerde zich nogal aan het eenzijdige beeld dat schrijvers van detectiveromans gaven van de politie. Met name in jeugd- en kinderboeken werd volgens hem de politie meer een karikatuur dan werkelijkheid. Kinderen kregen op die manier een verkeerd beeld van de politie. Hij dacht dat hijzelf een beter beeld kon geven en in 1954 publiceerde hij zijn eerste jeugddetective: ‘De verdwenen radiowagen’. Het boek werd een succes en Van Helden zou in de jaren daarna nog tientallen jeugddetectives schrijven.
Leven
Van Helden volgde na de lagere school de mulo. Al op zijn vijftiende ging hij van school af en werd jongste bediende bij een kantoor. Na vier jaar ging het kantoor bezuinigen en werd Van Helden ontslagen. Er volgde een serie van allerlei baantjes als vertegenwoordiger in snoep en huis-aan-huisverkoper. Troost vond hij in de sport, waar hij uitblonk in voetbal, zwemmen, atletiek en schaatsen.
Een ommekeer kwam toen Van Helden in 1929 solliciteerde bij de Rotterdamse gemeentepolitie. Uit de honderd sollicitanten werden er vijf uitgekozen, onder wie Van Helden. Op 6 juni 1930 ging hij naar de politieschool voor een opleiding van een half jaar. Hoewel hij uitblonk in sport, stond hij niet bekend als een goede leerling in de andere politievakken. Maar hij slaagde wel en werd in uniform, compleet met sabel en pistool de straat opgestuurd. In 1932 kreeg hij zijn vaste aanstelling. Nederland had in die tijd te maken met de gevolgen van een ernstige wereldwijde economische crisis en er waren veel werklozen. Een vaste aanstelling bij de politie was dus een geschenk uit de hemel. Naast zijn werk als politieman bleef hij ook de sport beoefenen. Hij was rechtsbuiten in het Nederlands politie-elftal en won diverse zwemwedstrijden. In 1954 werd hij benoemd tot adjudant.[1]
In datzelfde jaar begon ook zijn schrijverscarrière. Van Helden schreef een aantal boeken voor de oudere jeugd. Hij verwerkte hierin zijn ervaringen als politieman en de verschillende opsporingstechnieken die bij de recherche gebruikt werden. Van Helden creëerde twee fictieve politiemannen die in zijn romans de hoofdrol vervullen: commissaris Achterberg en inspecteur Arglistig.
Werken
In de boeken met commissaris Achterberg is de echte hoofdrol weggelegd voor twee scholieren: Bram de Winter en Eddy van Nus. Met deze twee ulo-scholieren kunnen de jeugdige lezers zich identificeren. Bram en Eddy raken voortdurend betrokken bij de misdaad en lossen die misdaad dan samen met commissaris Achterberg op. Ondanks deze wat moralistische inslag zijn de boeken zeer leesbaar en weet Van Helden vaardig humor en spanning te combineren.
De boeken van Inspecteur Arglistig zijn anders van toon. Hier geen scholieren voor de identificatie, maar een jonge inspecteur die wordt geconfronteerd met allerlei zaken zoals kunstroof, verdovende middelen en wapensmokkel. Opvallend is dat Arglistig veel zwaardere zaken behandelt dan Achterberg hoewel Achterberg commissaris is en Arglistig inspecteur.
Er verschenen in totaal negen boeken over commissaris Achterberg, en twaalf over inspecteur Arglistig.
In 1958 waagde Van Helden zich ook aan een vrouwelijke hoofdpersoon. Onder het pseudoniem Nettie Lens schreef hij drie boeken over politievrouw Ria Bruins. Bruins wordt gevolgd vanaf haar opleiding op de politieschool tot haar eerste stappen als politieagente. In de boeken ligt de nadruk op de romantiek. Zo beleeft Ria in de boeken een romance met haar volleyballeraar Kees Vroon. Hoewel de boeken succesvol waren, zette Van Helden er al naar het derde boekje in 1962 een punt achter en concentreerde zich op zijn vertrouwde politiemannen Arglistig en Achterberg.
Bibliografie
- Van renstal tot Maas (1953) (geschreven in samenwerking met zijn zus, en onder haar naam gepubliceerd)
- (Commissaris Achterberg en) De verdwenen radiowagen (1954)
- Commissaris Achterberg komt in actie (1956)
- De smokkelhond van Slimme Wang (1956)
- Telefoon voor commissaris Achterberg (1957)
- Commissaris Achterberg slaat toe (1958)
- Commissaris Achterberg grijpt in (1958)
- Politieagente Ria Bruins (1958)
- Commissaris Achterberg en de valsemunters (1959)
- Inspecteur Arglistig en de bankrovers (1960)
- Inspecteur Arglistig en de wapensmokkelaars (1960)
- Politieagente Ria Bruins maakt promotie (1960)
- Commissaris Achterberg en de verdachte bungalowbewoners (1961)
- Inspecteur Arglistig en het verdwenen geldtransport (1962)
- Politieagente Ria Bruins met vakantie (1962)
- Het Coster mysterie (1963) [speciale uitgave van Coster Diamonds]
- Inspecteur Arglistig en de schilderijenzwendel (1965)
- Inspecteur Arglistig en de schatgravers (1967)
- Inspecteur Arglistig en de overval op nachtposttrein 3037 (1968)
- Inspecteur Arglistig en de luchtpiraten (1970)
- Inspecteur Arglistig en het vermiste zilverschip (1970)
- Commissaris Achterberg en de ontvoerde marathonloper (1972)
- Inspecteur Arglistig en het gestolen fabrieksgeheim (1972)
- Inspecteur Arglistig en de smokkelkoning (1973)
- Inspecteur Arglistig en de kluizenkrakers (1974)
- Inspecteur Arglistig en het bankmysterie (1982)
- Slapen op juwelen (?)
- Zo ging dat toen: politie 1930-1940 (1982)
Bronnen, noten en/of referenties
|