Wim Kloppenburg

Wilhelm Christiaan Maria (Wim) Kloppenburg (Amsterdam, 13 oktober 1910 – Enschede, 13 mei 2000) was een Nederlands pianist, muziekpedagoog en musicoloog.

Hij was zoon van kelner Theodorus Antonius Johannes Kloppenburg en Pascale Boelens. Hij was sinds 1942 getrouwd met pianiste Johanna Geertruida (Ans) Westerhoud (Amsterdam, 1 januari 1907- omgeving Enschede, 18 juni 1997), afgestudeerd aan het Amsterdams Muzieklyceum. Het echtpaar ligt begraven te Usselo.

Hij begon zijn loopbaan als kantoorbediende bij een assurantiekantoor/bedrijf. Hij kreeg zijn muziekopleiding aan het Amsterdams muzieklyceum bij Ulfert Schults, maar ook aan de Universiteit van Amsterdam bij Karel Philippus Bernet Kempers. Hij werd docent aan het Amsterdamse Conservatorium en werd in 1956 docent aan het Conservatorium Enschede in de vakken piano, muziekgeschiedenis en muziektheorie.

Hij legde zich toe op de pianotechniek. Van zijn hand verschenen de volgende boekwerken:

• 1951: Ontwikkelingsgang van de pianomethoden van het begin af tot aan de methode van Deppe (circa 1550-1895)
• 1951: Overzicht van de moderne pianomethoden
• 1951/1955: Nieuwe leergang voor het piano-onderwijs
• 1952: De pedalen van de piano, inleiding to het pedaalgebruik
• 1969: Thematische-bibliografische catalogus van de werken van Willem Pijper
• 1963-1965: Vier delen: Muziek door de eeuwen

In 2002 werd de Drs. W.C.M. Kloppenburg Stichting in het leven geroepen om de muzikale nalatenschap van de musicoloog te beheren.

De naam Wim Kloppenburg, maar dan geboren in 1939, komt tevens voor als kenner van kerkmuziek, programmamaker bij IKON en leider van de Matinecantorij.