William Russo

Russo was met de jazzsaxofonist Lee Konitz aan dezelfde High School in Chicago. Hij studeerde rechten aan de universiteit. Van 1943 tot 1947 studeerde hij privé bij pianist en jazzpedagoog Lennie Tristano.

Allereerst speelde hij in jazzgroepen van Billie Rogers en Clyde McCoy. In 1947 stichtte hij het ensemble Experiments in Jazz. Van 1950 tot 1955 werkte hij als trombonist en arrangeur voor Stan Kenton en hat herkenbare invloed op de sound van Kentons ensemble. Vanaf 1955 werkte hij in Europa met een eigen kwintet, waar onder andere ook Kurt Edelhagen bij behoorde. In 1958 richtte hij een groot jazzorkest op. In 1962 was hij oprichter van het London Jazz Orchestra en dirigeerde het ook zelf tot 1964.

Als jazzpedagoog werkte hij aan de Lenox School of Jazz en later van 1959 tot 1961 aan de Manhattan School of Music in New York City. In 1965 werd hij hoofd van het Contemporary American Music Programm aan het Columbia College in Chicago. Onderbroken werden deze pedagogische werkzaamheden van 1975 tot 1979, waar hij in filmstudio's werkte. In 1990 ging hij als professor met pensioen. Zijn bekendste leerling is ongetwijfeld de filmcomponist John Barry.

Sinds de vroege jaren 1960 concentreerde hij zich op het componeren van symfonische werken, opera's en balletten. In projecten werkte hij samen met Leonard Bernstein, Yehudi Menuhin, Duke Ellington of Dizzy Gillespie. Leonard Bernstein en het New York Philharmonic Orchestra verzorgden ook de première van Russo's Symfonie Nr. 2 in C "The Titans" in 1958. Als componist gebruikte Russo de mogelijkheden van de zogenoemde Third Stream en de klassieke technieken in de jazz, bijvoorbeeld contrapunt en de overname van grote vormmodellen, maar ook stijlelementen van de jazz in de klassieke muziek.

In 1977 ontving hij voor zijn platenalbum Street Music de Grand prix du disque en hij werd met een Grammy Award voor zijn levenswerk onderscheiden. Hij overleed op 11 januari 2003 in het Rush-Presbyterian-St. Luke’s Medical Center in Chicago aan de gevolgen van kanker en longontsteking.

• Composing for Jazz Orchestra, Chicago: The University of Chicago Press, 1961. 96 p., ISBN 978-0226732091
• Jazz Composition and Orchestration, Chicago: The University of Chicago Press, 1968. 843 p., ISBN 978-0226732084 (Boek en CD)
• Composing Music: A New Approach, Chicago: University Of Chicago Press (February 15, 1988), 240 p., (samen met: Jeffrey Ainis en David Stevenson) ISBN 978-0226732169

• Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziekencyclopedie, Haarlem: De Haan, (1979)-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
• Michael Cuscuna, Michel Ruppli: The Blue Note label : a discography, Westport, Connecticut: Greenwood Press, 2001, 913 p., ISBN 978-0-313-31826-9
• Mihai Berindei: Dictionaire de jazz, Bucuresti: Editura Stiintifica si Enciclopedica, 1976, 289 p.

• DEUTSCHE GRAMMOPHON "The Originals", DG 463 665-2, William Russo (b.1928): Street Music, op.65, Three Pieces for Blues Band and Symphony Orchestra, op.50; George GERSHWIN (1898-1937): An American in Paris; Siegel-Schwall Band: Corky Siegel, harmonica and electric piano, Jim Schwall, guitar, Al Radford, bass, Shelly Plotkin, drums; San Francisco Symphony Orchestra o.l.v. Seiji Ozawa

• (en) Verhaal over de jazzopera "The Island"
• (en) Een hulde aan de componist door Ron Simmonds
• (en) Necrologie op de internetpagina van tourdates (gearchiveerd)
• (en) Accolades van Joe Cunniff (gearchiveerd)
• (en)  William Russo in de Internet Movie Database