William Peden

Hij was van 1929 tot 1942 als baanwielrenner actief en was ontegenzeggelijk de beste Canadese baanwielrenner aller tijden. Zijn bijnaam "Torchy" had hij te danken aan zijn vuurrode haren. Torchy was een atleet van nature, hij was ook actief in hockey, baseball en was een nationaal topzwemmer. Als jonge man van 20 ging zijn belangstelling echter vooral uit naar het wielrennen op de weg en werd hij geselecteerd voor het Canadese team voor de Olympische Spelen in Amsterdam. Als amateur won hij diverse belangrijke races in Europa. Hij was gespecialiseerd in kampioenschapraces op een en vijf mijl.

In 1929 werd hij op 23-jarige leeftijd professioneel wielrenner en werd hij meteen opgenomen in het zesdaagsencircuit in Noord-Amerika en Europa en werd hij door de zesdaagsengekte die ontstond al spoedig een voorbeeld voor de Canadese straatjeugd, die allemaal bij hun onderlinge wedstrijdjes claimden "Torchy" Peden te zijn. Torchy werd een van de best betaalde sporthelden in de wereld met een jaarlijkse verdienste van $50.000, een voor die tijd enorme som geld.

In zijn eerste jaar als professional won hij 24 van de 48 races waar hij aan deelnam. Met zijn lengte van 1.90 m en zijn gewicht van 100 kg was hij de publiekslieveling tijdens de glorietijd van de zesdaagse. In 19 jaar tijd nam hij aan 126 zesdaagsen deel en won er in totaal 38, een record dat pas in 1965 werd verbeterd door de Belg Rik Van Steenbergen. Op de ranglijst aller tijden neemt hij hiermee tegenwoordig nog een verdienstelijke 7e plaats in en hij heeft nu nog steeds het record van meeste zesdaagsenoverwinningen in één jaar, namelijk 10 keer in het jaar 1932.

In 1929 vestigde Peden een wereldsnelheidsrecord op de fiets en bracht dit op 130.3 km per uur. Dit record bleef 12 jaar onaangetast. In 1931 vestigde hij tevens een wereldsnelheidsrecord achter motoren op de 1 mijl.

Vermeldenswaard is verder dat hij 5 zesdaagsenoverwinningen behaalde samen met zijn broer Douglas Peden. Nog tijdens zijn carrière werd hij aangesteld tot coach van de Canadese baanwielrenners voor de Olympische Spelen van 1932 en 1936.

In 1948 beëindigde hij zijn wielerloopbaan en in 1980 overleed hij op 25 januari in Chicago op 73-jarige leeftijd. Hij is opgenomen in de Canadese "Hall of Fame" voor Sportkampioenen en in de Canadese Wielerhelden top 100 is hij derde gerangschikt achter Steve Bauer en Allison Sydor

• William Peden