William Harings
William Jacobus Hendrikus Harings (Djatiroto, Java, 10 juni 1912 - Sacramento (Californië), 15 maart 1988) was een aanvallende voetballer van het Nederlands-Indisch voetbalelftal. Hij speelde onder meer voor H.B.S. (Houdt Braaf Stand) in de Hoofdklasse van de Nederlands-Indische voetbalcompetitie, waarmee hij twee keer landskampioen werd. Daarnaast kwam hij uit voor het Bondselftal van Oost-Java.
Voetbalcarrière
Harings begon in 1932 zijn carrière in de Hoofdklasse van Nederlands-Indië bij voetbalclub T.H.O.R.. Hierna speelde hij van 1935 tot 1938 bij H.B.S. waarmee hij in de jaren 1936 en 1937 landskampioen werd. Van 1938 tot 1941 kwam hij uit voor Malang.
International
Harings speelde tussen 1935 en 1939 eveneens officieuze wedstrijden met het Nederlands-Indisch voetbalelftal. Het betreft een onbekend aantal wedstrijden tegen clubteams, regionale selecties en wedstrijden die om allerlei redenen niet als officiële interland tellen volgens de FIFA.
Mobilisatie en internering
Harings was beroepssoldaat bij het Wapen der Cavalerie van het KNIL. Toen Nederlands-Indië op 8 maart 1942 capituleerde werd hij krijgsgevangen genomen. Harings bleef tot 2 september 1945 gevangen in concentratiekampen op Java en in Singapore (onder meer in Tjimahi en Changi Prison). Na de bevrijding van Singapore diende Harings bij de Militaire Politie aldaar. Pas in 1947 konden de Indiërs terug naar Java.
Na de oorlog
In 1946 speelde Harings nog een jaar bij H.B.S. Hierna was hij scheidsrechter voor de Landmacht Voetbal Organisatie en kwam hij nog enkele eren uit voor het L.V.O. elftal voor onderofficieren. In 1950 repatrieerde hij naar Nederland, waar hij tot 1955 onderofficier was bij de Koninklijke Landmacht. Hij emigreerde later naar de Verenigde Staten.
Trivia
William Harings was een achterneef van Haring Harings.