Willem Verbeet

Verbeets vader was een huisschilder en glasmaker. Zelf werkte hij ook ook in dit vak en ernaast volgde hij begin jaren 1820 les aan de Koninklijke School voor Kunst en Kunstnijverheid in zijn woonplaats. Hier was hij een leerling van Henricus Turken en Antoon van Bedaff. Tijdens zijn opleiding ontving hij twee medailles voor zijn werk.

Ten minste een medaille ontving hij voor een stilleven van bloemen. In dit genre bouwde hij later zijn zijn naam uit. De voorbereidingen voor de te schilderen opstellingen verliepen veelal volgens een vast patroon. Hierbij koos hij meestal een marmeren tafelblad waarop hij bloemen of fruit presenteerde. Hij schilderde de voorstellingen geheel van de voorzijde, waardoor de tafelbladen parallelle lijnen vormen met de onderkant van het doek. De composities vulde hij aan met groene bladen en kronkelende stengels. Soms plaatste hij daar nog een bonte vlinder bij.

Ook heeft hij stillevens nageschilderd van enkele meesters die hij bewonderde, zoals Gerard van Spaendonck en Jacob van Walscapelle. Daarnaast maakte hij figuren en historische voorstellingen. Hij werkte zowel met waterverf als olieverf en bracht daarnaast tekeningen voort. Terwijl zijn kunstzinnige uren vooral een liefhebberij voor hem waren, exposeerde hij ook tijdens zijn leven, waaronder in Amsterdam en Den Haag. Werk van hem is te vinden in collecties van particulieren en bijvoorbeeld van het Rijksmuseum.

Hij is de vader van kunstschilderes Gijsberta Verbeet. Hij woonde en werkte zijn gehele leven in Den Bosch en overleed aldaar in 1887 op 86-jarige leeftijd.