Willem Karel Behrens

Behers was geboren in Rotterdam, en volgde een opleiding tot ingenieur in de civiele techniek aan de Polytechnische School te Delft. Na zijn studie begon hij zijn carrière bij Rijkswaterstaat, en werkte achtereenvolgens in Nijmegen, Den Haag, Gorinchem, Hoek van Holland, Maastricht, Den Haag, Hoorn en Den Bosch.[2] In 1889 was hij ook een maand waarnemend hoofd van de RWS Limburg, de regionale dienst van de Rijkswaterstaat in de provincie Limburg.

In 1900 werd hij aangesteld als hoogleraar aan de Polytechnische School te Delft, sinds 1905 Technische Hogeschool te Delft. Hier was hij tevens rector magnificus van 1913 tot 1916. In 1924 ging hij met emeritaat.[3]

Behers was verder lid van de Staatscommissie Zuiderzee onder Hendrik Lorentz, en van 1919 tot 1923 lid van de nieuw opgerichte Zuiderzeeraad onder leiding van Cornelis Lely, een adviesorgaan van de Nederlandse regering.[2]

• "Verlegging van de Maasmond, de nieuwe rivier," in: Gedenkboek kon. inst. v. Ingenieurs 1847-1897, Den Haag, 1897.
• Nederland in de strijd tegen het water, Openingsrede (overgedrukt uit dehandelingen van het XIVe Nederlandsche natuur en geneeskundig congres) gehouden te Delft op 27,28 & 29 maart 1913.
• De scheepvaartverbindingen van Amsterdam en van Rotterdam met de zee gedurende de laatste honderd jaren. Rede uitgesproken op Maandag 18 September 1916, door Prof. W.K. Behrens, bij de overdracht van de waardigheid van Rector-Magnificus aan Prof. J.C. Dijxhoorn. Met Johan Christiaan Dijxhoorn. Delft, J. Waltman Jr., 1916.

Zie de categorie Willem Karel Behrens van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.