Will Ferdy
Will Ferdy, pseudoniem van Werner Ferdinande (Gent, 9 maart 1927) is een Vlaams zanger. Hij werd bekend met de nummers Christine, Belijdenis, De stervende, Ziede gij me gere en Het Schrijverke, gebaseerd op het gelijknamige gedicht van Guido Gezelle.
Will Ferdy
| ||||
![]() | ||||
Will Ferdy op het jaarlijks muziekevenement De Eregalerij in 2013 | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Werner Ferdinande | |||
Bijnaam | Will Ferdy | |||
Geboren | Gent, 9 maart 1927 | |||
Land | ![]() | |||
Werk | ||||
Genre(s) | Levenslied Cabaret | |||
Beroep | Zanger Cabaretier Komiek | |||
Officiële website (en) IMDb-profiel | ||||
|
Levensloop
Ferdy begon zijn carrière als beroepszanger in 1948. Met Ziede Gij Me Gere had hij een eerste hit in 1951. Will Ferdy stond ook bekend als komiek. In 1953 begon hij zijn eerste conferences rond zijn typetjes "Flup de Facteur" en "Peterke en Pepe" (later "Peterke en Pol").
In 1970 veroorzaakte hij opschudding door zich als eerste Vlaamse artiest te uiten als homoseksueel. In de seizoenen 1974-1975 en 1975-1976 presenteerde hij de shows van Bobbejaan Schoepen in Bobbejaanland. Ze namen samen ook enkele liedjes op.
In 1971 kreeg hij een gouden plaat voor zijn lp Will Ferdy zingt Armand Preud'homme, in 1979 volgde een gouden plaat voor zijn lp Will Ferdy zingt Jacques Brel en in 1983 kreeg hij een platina plaat voor meer dan 100.000 verkochte exemplaren van zijn grote successen.
Er is een kleinkunstprijs genoemd naar Ferdy: De Grote Prijs Will Ferdy, onder anderen gewonnen door Jan Puimège en Frank Dingenen. De wedstrijd werd om de vier jaar georganiseerd maar bestaat om financiële redenen niet meer.
In 2001 kreeg hij een plaats in de Radio 2-eregalerij voor een leven vol muziek. In 2004 werd het nummer Christine opgenomen in de eregalerij van de Vlaamse klassiekers van Radio 2.
In 2005 eindigde hij op nr. 644 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg, buiten de officiële nominatielijst. In 2006 won hij de Gay Krant Award, een prijs die elke vier jaar werd uitgereikt aan diegenen die zich volgens de lezers van de krant hadden ingezet voor de homo-emancipatie.
De laatste tien jaar van zijn carrière trad hij op met zijn vaste pianist Jürgen De Smet, met wie hij ook nummers schreef voor zijn nieuwe cd's. Sinds 2004 was pianist/componist Jürgen De Smet niet enkel zijn live-begeleider maar ook vast medewerker voor de cd's. Er verschenen 7 cd's waarbij Jürgen betrokken was, vooral als componist: Ik dacht ik heb mijn tijd gehad (2005), En de jaren gingen voorbij (2006), Een leven vol muziek (2007), Liedjes uit liefde (2007), Voor elk moment (2008), Bis (2011) en Nu en toen (2013).
In 2009 speelde Ferdy de hoofdrol in de kortfilm My Donna van filmmaker Nicolaas Rahoens, een rol die hij samen met Jo Leemans op bewonderenswaardige manier vertolkte.
Will trok jaren de culturele centra rond met zijn vaste pianist Jürgen De Smet. Het is ook die laatste die in 2011 een theatershow rond het leven en werk van Ferdy maakte met leadzangers Sonia Pelgrims en Marijn Devalck. Het verhaal in de show werd geschreven en uitgevoerd door woordkunstenares Gladys De Mol. De show was te zien tot juni 2012.
In april 2013 kreeg hij de Golden Lifetime Award van de gemeente Aarschot voor zijn 65-jarige carrière. Op 17 november 2013 gaf hij een exclusief concert in het Lindner Hotel in Antwerpen dat als officieel afscheidsconcert diende en waar een dvd werd opgenomen die uitkwam op 9 maart 2014 (Wills 87ste verjaardag). De dvd bevat het hele concert en een documentair gedeelte over zijn leven.
Eind juni 2014 stopte hij definitief met optreden.
In januari 2015 kreeg Ferdy de Çavaria Lifetime Achievement Award.[1]
Hitnoteringen
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 | Datum van verschijnen | Datum van binnenkomst | Hoogste positie | Aantal weken | Opmerkingen |
---|---|---|---|---|---|
De stervende | 1964 | 01-02-1965 | 12 | 8 | 2weken #1 BRT top 30 |
Bronnen, noten en/of referenties
|