Wet van Bragg

De wet van Bragg is een natuurkundige wet die opgesteld werd door William Henry Bragg en diens zoon William Lawrence Bragg. De wet beschrijft hoe met röntgendiffractie afstanden in een kristalrooster berekend kunnen worden. Invallende röntgenstralen worden grotendeels doorgelaten, maar het reflecterende deel vertoont interferentiepatronen waar afstanden in het kristalrooster uit kunnen worden afgeleid. De wet luidt in formulevorm als volgt:

${\displaystyle n\lambda =2d\cdot \sin \theta \,}$

Röntgendiffractie aan een kristalrooster.

met daarin:

• n een geheel getal dat de diffractie-orde aangeeft;
• λ de golflengte van de röntgenstraling;
• d de afstand tussen de vlakken in het kristalrooster (vaak ook aangeduid als d_hkl);
• θ de hoek tussen de inkomende stralen en de vlakken.