West Highland Way

De West Highland Way is een lange-afstandswandeling in Schotland. De route werd in 1980 geopend, is 152 kilometer lang en loopt van Milngavie nabij Glasgow tot Fort William door de Schotse Hooglanden (Highlands).

West Highland Way ten zuiden van Fort William
Markering van de West Highland Way

Ongeveer de helft van de West Highland Way loopt over oude veedrijverroutes, oude militaire wegen en oude koetswegen, meestal goed onderhouden paden. De andere helft bestaat uit drooggevallen bergbeken en rivieren. Deze 'paden' worden gekenmerkt door een mengsel van kiezels, stenen en rotsen waarover de wandelaars zich een weg omhoog of omlaag moeten banen. Vooral langs Loch Lomond en ten noorden van Bridge of Orchy maakt deze ondergrond de tocht extra zwaar. Jaarlijks lopen ongeveer 50.000 mensen de West-Highland Way, waarvan 10% met de tent. Het is het populairste wandelpad in Groot-Brittannië.

Traject

De route begint te Milngavie (Mill-guy uitgesproken), even ten noorden van Glasgow. Na zo'n 20 km door het rurale achterland van Glasgow trekt ze via Conic Hill naar de oevers van Loch Lomond. Conic Hill vormt ook de geologische grens tussen de Lowlands en de Highlands. De West Highland Way volgt Loch Lomond -het grootste zoetwaterreservoir van Groot-Brittannië- zo'n 35 kilometer langs de oostoever. Sommige wandelaars vinden het stuk tussen Rowardennan naar Inversnaid het lastige deel van het pad. Het is een slecht onderhouden zandpad langs een helling. Bij nat weer is het modderig en het is erg afgelegen. Wel heb je hier mooie vergezichten op de Highland bergen op de westoever. Onderweg kun je nog omhoog klimmen naar een voormalige schuilplaats van Robert Roy.

Vanaf Inverarnan tot Bridge of Orchy (km 95) volgt de route het dal, waar ook een (in de zomer drukke) verkeersweg doorheen loopt en een spoorweg. De route loopt hier wel dwars door de Highland-bergen, met hun karakteristieke vormen. Na Bridge of Orchy passeert de route de Blackmount en Rannoch Moor, de meest verlaten passage van de wandeling. De route loopt niet door het befaamde Glen Coe. Wandelaars hebben echter wel volop zicht op een bekende berg van Glen Coe en Schotland, de Buachaille Etive Mòr, en dit terwijl men de enige steile klim, de Devil's Staircase, bedwingt. Via Kinlochleven en de Mamores eindigt de route in Fort William, aan de voet van Ben Nevis, de hoogste berg van Groot-Brittannië. Veel West Highland Way-wandelaars bekronen de wandeling met een klim naar de top.

Plaatsen langs de route

De route loopt langs een aantal plaatsen. Deze plaatsen zijn over het algemeen kleine nederzettingen met weinig meer dan een pub, of bestaan uit slechts een hotel. De volgorde van de plaatsen is vanuit de (populaire) richting van zuid naar noord.

Duur van het traject

De wandeling is in zes tot tien dagen te bewandelen. Voor wandelaars zijn er onderweg genoeg accommodaties en winkels met voedsel, waardoor de trajecten redelijk flexibel in te delen zijn. Alleen het noordelijke deel langs Loch Lomond en de trajecten vanaf Bridge of Orchy bieden weinig alternatieven, en moeten daardoor noodgedwongen in één keer doorlopen worden.

Jaarlijkse race

Sinds 1987 wordt een jaarlijkse race langs het volledige traject zuid-noord van de West Highland Way gehouden. De deelnemers vertrekken rond middernacht op de langste dag van het jaar en gaan ononderbroken door tot Fort William. De huidige recordhouder bij de mannen is de Engelse Jez Bragg (15 uur, 44 minuten en 50 seconden), gelopen in 2006. Bij de vrouwen is de Schotse Kate Jenkins (17 uur, 37 minuten en 48 seconden) de recordhoudster, gelopen in 2000.

Zie de categorie West Highland Way van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.