Wereldrecord 24 uur schaatsen

Als eerste rijder ter wereld heeft H. Valk vierentwintig uur op de schaats gestaan. Hij reed in 1981, 402,2 km op de indoorbaan van Leeuwarden.

Hans Homma uit 's-Hertogenbosch legde in 1984 in een etmaal op het Meer van Memphremagog in Canada 406,100 kilometer af.[1][2][3] In het laatste half uur vergezelden Jan Roelof Kruithof, Jos Niesten en Co Gilling hem. Homma werd tijdens zijn 24-uursrecordpoging begeleid door Ben Scheperkamp. De recordpoging ging bijna niet door, omdat Homma de week ervoor in verband met een sterfgeval in zijn familie naar huis moest.[4] Hij trachtte in een etmaal 500 kilometer te schaatsen. Na een barre nacht met temperaturen van meer dan 20 graden vorst gaf de recordjager 's morgens om tien uur dat streven evenwel op. Naar aanleiding van dit record werd Homma opgenomen in het Guinness Book of Records.

Ton Smits is een schaatsfanaat in hart en nieren. In 1943, op 5 jarige leeftijd, ontstond de "schaatskoorts" en tot op heden (2018) is die nog onverminderd aanwezig. Voor het werelduurrecord reed Ton in 1984 op 45-jarige leeftijd een afstand van 506,375 kilometer op de Kunstijsbaan Eindhoven. Hiermee verbeterde hij het record van zijn voorganger Hans Homma met ruim 100km. Als training voor zijn recordpoging liep Ton 5x in de week minimaal de halve-marathon afstand tot soms wel 35km per training. Uiteindelijk was het volbrengen van de marathon van Eindhoven in een acceptabele tijd het (achteraf terechte) signaal dat het "moest kunnen". Ton is een fervent lange-afstandschaatser die inmiddels ook 3x de welbekende Elfstedentocht volbracht.

Mart Kuiper verbeterde op de Alkmaarse kunstijsbaan De Meent het wereldrecord 24 uur schaatsen. In een etmaal legde hij ruim 1411 ronden af, of anders gezegd, 546,700 kilometer.[5] Iets meer dan twee uur voor het beëindigen van de rit verbeterde Kuiper het record van Smits en reed vervolgens ontspannen de laatste 120 minuten uit. Het tempo van aanvankelijk 47 seconden per ronde was inmiddels via 51, 55 en 60 opgelopen tot boven de minuut. Na het record kwamen er nog 104 rondjes bij. Kuiper viel onderweg één keer.

Wim Brand uit Wijhe schaatste tijdens de 24-uursschaatswedstrijd in het Italiaanse Baselga di Pine 1397 rondjes oftewel 558,836 kilometer met een gemiddelde van 23 kilometer per uur.[6][7] De recordpoging vond plaats in 1991.

Jan Roelof Kruithof uit Havelte verbeterde op 15 en 16 februari 1992 in het Italiaanse Baselga di Pinè het wereldrecord langeafstandschaatsen. In 24 uur legde de marathonschaatser 1522 rondjes af van 400 meter en brak daarmee het record dat op naam stond van de Nederlander Wim Brands met 125 ronden.[7][8] Hij schaatste 25 kilometer per uur en kwam uit op 608,700 kilometer. Slechts twee keer gunde Kruithof zich een paar minuten rust tijdens zijn poging om het wereldrecord schaatrsen in 24 uur te verbreken. Eén keer om te plassen en een paar uur voor het eind om de veters van de schaatsen wat losser te maken. Verder heeft hij 24 uur achter elkaar geschaatst. Kruithof besloot pas de maandag ervoor dat hij de poging ging wagen, en had zich zodoende ook nauwelijks voorbereid.

In het Italiaanse Baselga di Pinè werd een 24-uur ploegenwedstrijd gehouden – gewonnen door een Russische ploeg, terwijl Drenthe als vijfde eindigde – en er was een individuele 24 uursrace. Kruithof begon met nog negen concurrenten aan de individuele rit: een handjevol Italianen en enkele Nederlandse oudgedienden. Egbert Vossebelt – winnaar van een marathon op de Weissensee – was erbij en wereldrecordhouder Wim Brand uit Wijhe. De schaatsveteraan uit Havelte had 152 rondjes voorsprong op nummer twee: een Italiaan. Recordhouder Brand kwam niet in het stuk voor. Die werd achtste: vierhonderd rondjes achter Kruithof. De wedstrijd werd gevolgd door een officiële jury. Er werd met de computer gewerkt en een aantal juryleden hield de koers zelf bij.

Albert Bakker deed op 7 en 8 maart op de kunstijsbaan van Groningen een geslaagde aanval op het wereldrecord langeafstandschaatsen. Hij legde in 24 uur een afstand van 628,108 kilometer af.

Kruithof verbeterde op 27 en 28 februari 1993 in het Italiaanse Baselga di Pinè zijn eigen individuele wereldrecord over 24 uur. Hij reed op de kunstijsbaan in de Dolomieten in een etmaal 1628 ronden, een verbetering van 106 ronden ten opzichte van het oude record. De afstand die hij volbracht was 651,570 kilometer.

De inmiddels 57-jarige Kruithof verbeterde in het Italiaanse Baselga di Pinè zijn individuele wereldrecord over 24 uur. Hij reed in een etmaal 1639 ronden, zijnde 655,6 kilometer. Kruithof had lang weinig uitzicht op succes. Tot drie uur voor het einde zat hij nog vijftien rondjes boven het schema van het wereldrecord. In tegenstelling tot 1993, toen hij zich in de slotfase liet verzorgen, zette Kruithof nu door. Hij was 24 uur constant op het ijs. Er hoefde zelfs geen sanitaire stop te worden gemaakt. Kruithof reed de monstertocht met een katheter in, wat veel tijd scheelde. Hij wist uiteindelijk de achterstand van vijftien ronden om te buigen in een flinke voorsprong. Kruithof liep elf omlopen op zijn oude schema uit. Aan de 24-uursrace namen veertien schaatsers deel uit zes verschillende landen. De Italiaan Bonato eindige op de tweede plaats. Hij had liefst 311 ronden achterstand op Kruithof.

• Duurrijden (schaatsen)
• Werelduurrecord (schaatsen)