Welf Ernst van Brunswijk

Welf Ernst August Andreas Filips George Willem Lodewijk Berthold van Brunswijk (Slot Marienburg (Hannover), 25 januari 1947 — Poona, Maharashtra, 10 januari 1981) was een prins uit het Huis Hannover en een prins van Groot-Brittannië en Ierland.

Hij was de oudste zoon van George Willem van Brunswijk en Sophia van Griekenland en Denemarken, die een zuster was van de Britse prins-gemaal Philip, hertog van Edinburgh. Hij was dus een volle neef van de Britse kroonprins Charles, prins van Wales. Hij was bovendien ook een volle neef van de Spaanse koningin Sophia en de Griekse ex-koning Constantijn. Hij noemde zich Welf, Prinz von Hannover. Zijn vader was een kleinkind van de laatste Duitse keizer Wilhelm II, hij is dus een achterkleinkind.

In 1969 trad hij in het huwelijk met Wibke van Gunsteren, een dochter van Harry van Gunsteren en Ursula Schmidt-Prange. Al snel voelden beiden zich aangetrokken tot de Bhagwanbeweging. In 1975 maakten ze, met hun dochtertje Saskia een pelgrimstocht naar Poona in India, waar de beweging op dat moment was gevestigd. Hier kregen Welf en Wibke van Osho zelf nieuwe namen. Welf heette voortaan Swami Anand Vimalkirti (vlekkeloze pracht) en Wibke Ma Prem Turiya (spirituele liefde). In 1979 scheidde het paar, maar beiden bleven in India wonen. Vimalkirti overleed op 10 januari 1981 in Poona aan de gevolgen van een hersenbloeding die hij opliep tijdens zijn dagelijkse martial arts oefeningen.[1]

Wibke en haar dochter vertrokken na de dood van Welf naar het Rajneeshpuram-centrum in de Verenigde Staten. Dochter Saskia werd - door inspanningen van haar grootouders - naar Engeland gehaald, om daar een normale schoolopleiding te volgen.