Weerhuisje
Een weerhuisje is een eenvoudige hygrometer die de luchtvochtigheid meet. Soms wordt het gecombineerd met een thermometer. Het is eerder decoratief dan praktisch bruikbaar.
Het weerhuisje heeft twee poortjes. Uit het ene poortje kan een mannetje (met een paraplu) naar buiten komen, uit het andere poortje een vrouwtje (met een parasol). Als het vrouwtje naar buiten komt zou het mooi weer kunnen worden, als het mannetje naar buiten komt zal het gaan regenen.
Het mannetje en het vrouwtje zijn opgehangen via een stukje schapendarm. Als het droog is, draait dit in elkaar, bij vocht wordt het langer en draait het terug.
Het weerhuisje heeft dus geen afleesbare schaalverdeling, maar geeft alleen een indicatie van droog, of vochtig. In moderne centraal verwarmde huizen functioneert een weerhuis niet goed, doordat daar de luchtvochtigheid altijd laag is, zonder relatie met het weer buiten. Zou het huisje buiten gezet worden, dan zal het beter werken, maar in Nederland en België is de werking beperkt, doordat de luchtvochtigheid weinig verandert. In bergachtige gebieden treden er wel sterke veranderingen op van de luchtvochtigheid.
Tussen de poortjes is vaak een thermometer aangebracht. Ook hiervoor geldt natuurlijk dat hij binnenshuis niets zegt over het weer.
Herkomst
Waarschijnlijk stamt het traditionele ontwerp van het weerhuisje uit het Zwarte Woud. Het weerhuisje werd vanaf de 17e eeuw populair. De kleine huisjes hebben vaak kenmerken van de huizen uit het Zwarte Woud, met als decoratie de typische houten drinkbakken die je daar veel ziet. Veel mannetjes en vrouwtjes in de weerhuisjes dragen de traditionele klederdracht van de regio Gutach in het Zwarte Woud. Ook bij ronddansende poppetjes bij koekoeksklokken kom je deze klederdracht telkens weer tegen. De klederdracht bestaat uit aan een vrij grote zwarte hoed van het mannetje en de unieke hoed van de dame met de typische grote rode ronde bollen erop.
 |
Zie de categorie weerhuisje van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |