We Shall Keep the Faith
We Shall Keep the Faith (We zullen vertrouwen houden) is een gedicht van de Amerikaanse hoogleraar, humaniste en dichteres Moina Michael. Het gedicht is bedoeld als, en geldt als een antwoord op, het gedicht In Flanders Fields van de Canadese arts, kolonel en dichter John McCrae. McCrae gaf, na het schrijven van zijn gedicht, leiding aan de ziekenboeg in Boulogne-sur-Mer, waar hij aan de gevolgen van een longontsteking, op 28 januari 1918 overleed. Waar diens iconische gedicht (In Flanders fields the poppies blow / Between the crosses, row on row) vooral te lezen is als een trotse aanklacht tegen de zinloosheid van de oorlog (We are the Dead. Short days ago / We lived, felt dawn, saw sunset glow, / Loved and were loved, and now we lie / In Flanders fields.), is het gedicht van Michael, dat na de wapenstilstand op 11 november 1918 werd gepubliceerd, vooral een oproep om vertrouwen te houden en om het rood van de klaprozen (de poppies in Flanders fields) met trots te dragen ter ere van de gevallenen in de Eerste Wereldoorlog. In die zin vormde haar gedicht het begin van de traditie van de remembrance poppy waarbij in de Angelsaksische wereld in de maand voorafgaand aan Remembrance Day door velen kunststoffen klaprozen in het revers worden gedragen.
Tekst[1]
- Oh! you who sleep in Flanders Fields,
- Sleep sweet - to rise anew!
- We caught the torch you threw
- And holding high, we keep the Faith
- With All who died.
- We cherish, too, the poppy red
- That grows on fields where valor led;
- It seems to signal to the skies
- That blood of heroes never dies,
- But lends a lustre to the red
- Of the flower that blooms above the dead
- In Flanders Fields.
- And now the Torch and Poppy Red
- We wear in honor of our dead.
- Fear not that ye have died for naught;
- We'll teach the lesson that ye wrought
- In Flanders Fields.
Bronnen, noten en/of referenties
|