Wandtapijt van de Apocalyps
Het Wandtapijt van de Apocalyps (Frans: Tapisserie de l'Apocalypse of Tenture de l'Apocalypse) hangt in het Kasteel van Angers in Frankrijk. Het 14e-eeuwse wandtapijt is met een lengte van ongeveer 100 meter en een hoogte van 4,50 meter een geweven kunstwerk van uitzonderlijke grootte. Het overtreft in afmeting ruimschoots het tapijt van Bayeux uit circa 1068 en is voor zover bekend het grootste geweven wandtapijt ter wereld.
Deze afbeelding van de Apocalyps is een weergave van de Openbaring van Johannes, vermoedelijk uit de eerste eeuw na Chr. Het tapijt geeft tevens een beeld van het politieke klimaat ten tijde van de vervaardiging: de Honderdjarige Oorlog tussen Frankrijk en Engeland tussen 1337 en 1453. Het wandtapijt is een weergave van de ravages veroorzaakt door de oorlog, de razzia's, de pest en de hongersnood.
Het weven van het wandtapijt nam zeven jaar in beslag, wat relatief snel was voor een werk van die omvang. Lodewijk I, hertog van Anjou en broer van koning Karel V, bestelde het tapijt in 1375; het werd waarschijnlijk in 1382 afgeleverd. Ondanks de schade die de tand des tijds heeft aangericht (ongeveer een derde deel is verloren gegaan), is de essentie ervan bewaard gebleven. Om het te kunnen tentoonstellen heeft men op het terrein van het kasteel een apart gebouw moeten bouwen.
Het is volledig van wol en bestaat uit zes delen die beginnen met grote personages gevolgd door twee series van zeven taferelen. De hofschilder, Jan van Bondolf, maakte de kartons, wat de voorbeeldmaquettes zijn voor de uitvoering. Hij werd waarschijnlijk geïnspireerd door de miniatuurschilderkunst van de manuscripten over de Apocalyps en heeft zeer begrijpelijke scènes samengesteld waarbij monumentale figuren afgebeeld worden tegen een egale of bloemrijke achtergrond.
Galerij
- Scène 9: Het zwarte paard en de hongersnood (derde zegel)
- Scène 10: Het vale paard en de dood (vierde zegel)
- Scène 18: De schipbreuk (tweede bazuin)
- Scène 19: De ster Alsem (derde bazuin)
- Scène 20: De arend van het onheil (vierde bazuin)
- Scène 23: De legerscharen van de ruiterij
- Scène 34: De aartsengel Michaël overwint de draak
- Scène 38: Het beest uit de zee
- Scène 39: Aanbidding van de draak
- Scène 66: Ondergang van het door duivels bewoonde Babylon
- Scène 70: De beesten worden in de vuurpoel geworpen
- Scène 73: Het nieuwe Jeruzalem
Zie de categorie Tapisserie de l'Apocalypse van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |