Wallis Simpson
(Bessie) Wallis Warfield (Blue Ridge Summit (Pennsylvania), 19 juni 1896 - Parijs, 24 april 1986), was een Amerikaanse socialite. Ze was aanvankelijk de maîtresse en later de vrouw van de toen inmiddels afgetreden Britse koning Eduard VIII.
Wallis werd geboren in Pennsylvania en groeide op in Baltimore (Maryland). Ze trouwde in 1916 met de stevig drinkende marineofficier Earl Spencer jr. Van hem scheidde ze in 1927 om vervolgens de maîtresse te worden van de Brits-Amerikaanse zakenman Ernest Simpson. Hij scheidde vervolgens van zijn vrouw om met Wallis te kunnen trouwen. Samen gingen zij in Engeland wonen en via allerlei connecties werd zij al spoedig voorgesteld aan de Britse kroonprins Eduard. Zij zou vrijwel meteen zijn maîtresse worden. Het Britse hof volgde dit alles met argusogen. Er waren meerdere redenen waarom Simpson niet gewenst was als partner van de kroonprins: ze was Amerikaanse, niet van adel en gescheiden. Ook de sadomasochistische trekjes die de relatie had, werden verworpen, en er waren geruchten dat Simpson een Duitse spion zou zijn.
Wallis scheidde in 1936 ook van haar tweede man. In datzelfde jaar volgde Eduard zijn vader, George V als koning op. Hij zou maar een jaar koning blijven. Zijn plannen om met Wallis Simpson te trouwen, vielen niet in goede aarde bij de koninklijke familie en al evenmin bij de regering onder leiding van Stanley Baldwin. Formeel was de belangrijkste reden dat Wallis als echtgenote niet geaccepteerd werd, dat de Anglicaanse Kerk het niet toestond dat een gescheiden persoon hertrouwde zolang zijn of haar voormalig partner nog leefde. Eduard werd gedwongen te kiezen tussen het koningschap en Simpson - een compromis waarbij hij wel met haar zou trouwen, maar zij niet de titel van koningin kreeg en hun eventuele kinderen ook geen troonopvolger zouden zijn (zie morganatisch huwelijk), werd verworpen. Eduard besloot daarop af te treden, omdat het hem zoals hij stelde onmogelijk was zijn taak te volbrengen "without the support of the woman I love".
Na zijn aftreden benoemde zijn broer, koning George VI, hem tot hertog van Windsor. Na zijn huwelijk met Wallis zou zij hertogin van Windsor worden. De titel koninklijke hoogheid werd haar echter onthouden. Het paar woonde de meeste tijd daarna in Neuilly, nabij Parijs. Voor de Engelse koninklijke familie bleef de hertogin tot aan haar dood persona non grata.
Toch zette ze enkele keren voet op Britse bodem. Zo bezochten de hertog en hertogin in 1965 Londen omdat de hertog oogchirurgie moest ondergaan. Verder woonden beiden in 1967 in Engeland en namen zij ook deel aan een bijeenkomst ter gelegenheid van de onthulling van een herinneringsplaquette door koningin Elizabeth II. En in 1972 was de hertogin aanwezig op de begrafenis van haar echtgenoot. Hij werd begraven in Windsor, in bijzijn van het Britse hof. De hertogin behield haar titel, en er kwam toenadering tussen haar en de familie. Daarna ging het bergafwaarts met haar gezondheid.
 |
Zie de categorie Wallis, Duchess of Windsor van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |