Eduard VIII van het Verenigd Koninkrijk

Eduard was de oudste zoon van koning George V en koningin Mary. Door zijn geboorte werd de regerend monarch, koningin Victoria, overgrootmoeder. Tot de dood van koningin Victoria in 1901 waren er vier troongeneraties tegelijkertijd in leven. Edward werd door zijn familie David genoemd en groeide op tussen kindermeisjes, die er victoriaanse ideeën over tucht op nahielden. Toen zijn vader in 1910 koning werd, kreeg hij de titel prins van Wales. Hij diende tijdens de Eerste Wereldoorlog in het leger, al stond de Britse regering hem niet toe aan het front te vechten. Hij vervulde daarnaast tal van koninklijke plichten. In de crisisjaren bezocht hij meermalen mijn- en fabrieksstreken die door grote werkloosheid waren getroffen. Ook maakte hij reizen door het Britse imperium.

Eduard VIII werd koning na de dood van zijn vader in 1936. Minder dan een jaar later deed hij weer afstand van de troon, omdat hij wilde trouwen met de al twee keer gescheiden Amerikaanse Wallis Simpson. De Anglicaanse Kerk, waarvan Eduard als koning het hoofd was, stond hertrouwen na een scheiding niet toe zolang een ex-echtgenoot nog in leven was. Minister-president Stanley Baldwin stelde hem voor de keus: of zijn relatie met Simpson te verbreken of afstand van de troon te doen. Hij koos het laatste, trouwde Wallis op 3 juni 1937 in Frankrijk en vertrok naar het buitenland. Eduard VIII is nooit officieel tot koning gekroond.

Als koning werd hij opgevolgd door zijn jongere broer, Albert, die koning werd als George VI.

Eduard kreeg na zijn aftreden de titel Hertog van Windsor. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog keerde hij terug naar het Verenigd Koninkrijk en maakte hij deel uit van de staf van het Britse leger. Kort daarop (juli 1940) werd hij benoemd tot gouverneur van de Bahama's. Dat bleef hij tot 1945.

Hij stierf in zijn woning te Neuilly, nabij Parijs. Zijn huwelijk met Wallis bleef kinderloos.

Eduard in 1932

De hertog in 1945

Eduard, zijn vrouw en Richard Nixon in 1970