Wallia

Wallia was koning van de Visigoten van 415 tot 418. Hij vermoordde Sigerik, die na Athaulf zeven dagen had geregeerd en volgde hem op als koning.

Wallia
Koning van de Visigoten
Regeerperiode	415-418
Geloof	ariaans
Voorganger	Sigerik

Wallia onderhandelde na de dood van koning Alarik I met keizer Honorius over de terugkeer van diens halfzuster Galla Placidia, koningin-weduwe van de Goten. Een schikking werd bereikt, waarin Wallia een grote lading graan ontving en in dienst van Honorius naar Spanje afreisde met een leger Visigoten teneinde de Germaanse invallers daar te bestrijden (Vandaalse Silingen onder Fredbal in Baetica in het zuiden, de Alanen onder Addac in Lusitania in het westen, de Sueven en de Vandaalse Asdingen onder Gunderic in Gallaecia in het noordwesten).

Wallia ging met zijn Visigoten zeer voortvarend te werk. De Silingen werden door hem praktisch uitgemoord en de Alanen zodanig verslagen dat deze ophielden te bestaan als zelfstandig volk en aansluiting zochten bij de Asdingen. Keizer Honorius liet Wallia het karwei niet afmaken. Nu de Germaanse volken in Spanje dusdanig waren verzwakt wilden de Romeinen daar geen sterk Visigotisch leger hebben. Walia kreeg opdracht Spanje te verlaten en ontving als beloning een vestigingsgebied voor zijn volk in Gallia (Aquitania Secunda met stukken van Narbonensis en Novempopulana). Wallia verwierf tevens voor de Visigoten de federale status als foederati van het rijk, waarmee Wallia stichter werd van het Visigotische rijk rond Toulouse. Wallia stierf spoedig na het bereiken van het akkoord. In 418 werd Theoderik I tot zijn opvolger gekozen.

Volgens historische bronnen was Wallia alleen door huwelijk verbonden met Alarik en werd hij opgevolgd door Alariks onwettige zoon Theodorik die met een dochter van hem getrouwd was. Een andere dochter van Wallia trouwde Rechila, de koning van de Sueven, zij was de moeder van Ricimer en schoonmoeder van Gundioc, koning van de Bourgonden.