Walkthrough

Een walkthrough is een universeel voorkomend iets in het menselijke gedrag waarbij in de vorm van een gedachte-experiment de mogelijke uitkomsten bedacht worden van een gebeurtenis, afhankelijk van de verschillende mogelijke externe omstandigheden en de mogelijke (menselijke) keuzes en beslissingen.

Een "walk-through" is iets waar men letterlijk doorheen moet lopen. Kwam bijvoorbeeld in attractieparken voor als Het land van ooit.

In de architectuur kan met behulp van computersoftware een virtuele toer door een gebouw of groep gebouwen gehouden worden voorafgaand aan de constructie. De walkthrough wordt ook weleens een flythrough genoemd. Hoewel de walkthrough een belangrijk communicatiemiddel is om de voetganger te tonen hoe het gebouw eruitziet, beperkt de software de kijker niet te veel en biedt bijvoorbeeld ook de mogelijkheid het gebouw vanuit alle hoeken te bekijken. De eerste commercieel bruikbare walkthroughs kwamen aan het einde van de jaren 80 beschikbaar, doordat de computers en de software goedkoper werden zodat er niet alleen maar supercomputers nodig waren.

In het theater en de media wordt het gebruikt voor een soort repetitie, waarbij de belangrijkste zaken met betrekking tot de choreographie en de interactie met bijvoorbeeld het publiek en mede- en tegenspelers worden besproken, geoefend en opgelost, voorafgaand aan de meer formele "dress rehearsals".

De artiesten lopen door hun introducties en exits op het podium (nog niet in hun officiële kleding en met hun toneelstem en opmaak etc.). Hierbij worden onduidelijkheden opgelost die er mogelijk nog zijn (zoals op welke zaken ze moeten reageren, waar ze moeten staan en zitten).

De term wordt ook gebruikt in de onderwijswereld als een docent of trainer voor de eerste keer het publiek meeneemt door het proces. Het is dan een soort demonstratie. Letterlijk loopt men door het te leren onderwerp in een snelheid die de groep kan volgen zodat iedereen zich de nieuwe kennis en vaardigheden eigen maakt.

Bij een audit is een walkthrough het doorlopen van het onderhande proces of activiteit. Het doel is om te onderzoeken of het proces ook daadwerkelijk gebruikt wordt en ook echt in de vorm zoals beschreven. Doel is te beoordelen of de beschrijving het werkelijke proces beschrijft. Een walkthrough kan ook gebruikt worden om de ingebouwde controles te beoordelen op aanwezigheid en effectiviteit.

Een walkthrough wordt gebruikt bij het testen van software. Bij een walkthrough worden paden gevolgd door de beslisboom/menustructuur waarbij de verschillende omstandigheden doorlopen worden. Het doel is zekerheid te verkrijgen dat de software geschikt is voor het doel waarvoor ze gemaakt is. Incidentieel wordt het ook gebruikt om de kwaliteit van het product, persoon of team te beoordelen.

In software engineering is een walkthrough een vorm van peer review waarbij een ontwikkelaar, architect of programmeur leden van het ontwikkelteam en overige geïnteresseerden, zoals belangrijke gebruikers door het softwareproduct, leiden. De betrokkenen stellen vragen en maken opmerkingen over mogelijke fouten, overtredingen van ontwikkelrichtlijnen en andere problemen.[1]

Een "softwareproduct" is normaal gesproken een soort technisch document, zoals is aangegeven in de IEEE-definitie. Het zou een ontwerpdocument kunnen zijn, maar ook een programma-broncode, usecase, procesbeschrijving, testcase-specificatie en verschillende andere technische zaken kunnen aan de orde komen.

Een walkthrough is geen softwaretest (review). Het heeft een veel opener structuur en een andere doelstelling. Het wordt ook eerder in het proces gebruikt. Het verschilt van een softwaretest doordat het nog de mogelijkheid heeft om wijzigingen aan te brengen in product(ontwerp). Er ontbreekt het doel van training en procesverbetering; ook ontbreekt het doel van het meten van het proces en product.

Met betrekking tot computerspellen is een walkthrough een document dat de speler vertelt welke stappen men moet doen om het spel te voltooien. Het is een vorm van 'spieken'. Walkthroughs zijn gebruikelijk geworden voor complexere games, zoals rollenspellen en de strategiespellen. Andere spellen hebben soms een lijst met veelgestelde vragen (FAQ) die kleine hints bevatten.

Een variatie op de rechttoe-rechtaanwalkthrough zijn de zogenaamde "progressieve hints". Bij dit soort walkthrough wordt een aantal hints gegeven, steeds duidelijker, waarbij de speler in de richting van de oplossing wordt geleid, zonder het direct al te duidelijk te maken. De speler kan zelf bepalen hoeveel van de steeds duidelijker wordende tips hij wil hebben. Een belangrijke toepassing van de zogenaamde progressive hints is het Universal Hint System, waarbij gebruikgemaakt wordt van een soort formaat zodat de gebruiker zelf kan bepalen hoeveel tips hij krijgt.

Walkthroughs zijn doorgaans aangepast op het niveau van het spel. Normaal gesproken bevatten zij de auteurs ASCII art van het spel met de logo van de speltitel. Dikwijls is dit gratis beschikbaar op internet, in tegenstelling tot een strategiegids, die professioneel afgedrukt wordt.

Hierbij toont een speler hoe het spel opgelost kan worden door middel van een video-opname. Dit soort oplossingen zijn overal op YouTube en andere videosites te vinden. Waarbij de zogenaamde Let's Play wordt voorzien van commentaar en is gericht op de subjectieve ervaring, is een longplay een opname zonder commentaar.