Vrouwelijkheid

Vrouwelijkheid verwijst naar een aantal eigenschappen, gedragingen en rollen die geassocieerd worden met vrouwen. Welke eigenschappen en gedragingen nu juist als vrouwelijk of meisjesachtig worden beschouwd, verschilt per cultuur. Wat men in de ene cultuur erg vrouwelijk vindt, kan in een andere cultuur of periode als 'onvrouwelijk' worden ervaren, of deel uitmaken van het gedrag dat als 'mannelijk' wordt bestempeld. In het Westen, waar genderidentiteiten doorgaans gereduceerd worden tot twee genderrollen, spelen verwachtingen over vrouwelijkheid en mannelijkheid een rol in de instandhouding van die genderdichotomie of gender binary. Ook personen van een andere sekse kunnen vrouwelijke eigenschappen of gedrag vertonen. Wanneer iemand zowel vrouwelijk als mannelijk gedrag stelt, wordt die als androgyn beschouwd.

Eigenschappen die in de westerse wereld en verschillende andere culturen als vrouwelijk worden gezien, zijn zachtheid, empathie en gevoeligheid. Feministische filosofen en theoretici zien in het concept vrouwelijkheid, en de invulling ervan, de hand van het patriarchaat.[1] Zo opperde de Amerikaanse feministe Betty Friedan in 1963 dat het beeld van een vrouw als passief, kinderlijk en afhankelijk de onderwerping van vrouwen mogelijk maakte.

Vrouwelijkheid krijgt vaak een normatieve fysieke invulling.[2][3] In de westerse samenleving wordt vrouwelijkheid onder andere geassocieerd met een slanke figuur, volle en ronde borsten, een smalle taille, een bleke, haarloze huid en lang hoofdhaar,[4][5][6] al bestaan er concurrerende invullingen van een 'vrouwelijk' lichaam.