Vrij verkeer van werknemers binnen de Europese Unie

De vrijheid van verkeer van werknemers is een beleidshoofdstuk van Gemeenschapsrecht van de Europese Unie. Het maakt deel uit van het vrije verkeer van personen en is een van de vier economische vrijheden: vrij verkeer van goederen, diensten, arbeid en kapitaal. Artikel 45 VWEU (ex 39 en 48) bepaalt:

1. Het vrije verkeer van werknemers wordt binnen de Gemeenschap gewaarborgd.
2. Een dergelijk vrij verkeer houdt de afschaffing in van elke discriminatie op grond van nationaliteit tussen werknemers van de lidstaten op het gebied van werkgelegenheid, beloning en andere arbeidsvoorwaarden en werkgelegenheid.
3. Het recht houdt in, behoudens beperkingen die gerechtvaardigd zijn uit hoofde van openbare orde, openbare veiligheid of volksgezondheid:

   a. Om aangeboden werkaanbiedingen te accepteren

   b. Zich voor dit doel vrij te verplaatsen binnen het grondgebied van de lidstaten

   c. In een lidstaat verblijven met het oog op een dienstbetrekking overeenkomstig de bepalingen betreffende het dienstverband van de onderdanen van die staat, vastgesteld bij wet, regelgevende- of administratieve handeling

   d. Op het grondgebied van een lidstaat te blijven nadat zij in die staat zijn tewerkgesteld, onder voorwaarden die moeten worden vastgelegd in uitvoeringsverordeningen die door de Commissie moeten worden opgesteld