Villapark Meer en Bosch

Villapark Meer en Bosch, ook wel 'Villadorp Kijkduin' genoemd, is een villawijk in de Haagse wijk Kijkduin. Het gebied omvatte de straten Wijkselaan, Noordwijkselaan, Meer en Boslaan, Scheveningselaan, Katwijkselaan, Zandvoortselaan, Duinlaan, Kijkduinsestraat en Hoek van Hollandlaan. De wijk werd tussen 1921-1923 gebouwd door het Haagse bouwbureau Joh.D. van der Houwen en bestond uit 126 huur- en koopwoningen.

De woningen zijn ontworpen door de architecten Jan Duiker en Bernard Bijvoet en bestonden uit diverse typen: cottage vrijstaand en twee-onder-één-kap met rieten dak en bungalow vrijstaand en drie-onder-één-kap met maasdak van rode of grijze leien. Door de veranda's en overstekende daken is bij een aantal huizen de invloed van Frank Lloyd Wright onmiskenbaar. De woningen in deze villawijk waren bedoeld als huisvesting voor de middenklasse zoals gemeente- en rijksambtenaren.

Vanwege de afgelegen ligging ten opzichte van het centrum van Den Haag was het destijds lastig om de woningen te verkopen en te verhuren. In de woorden van Remco Campert werd de wijk in de jaren twintig en dertig 'een enclave van kunstenaars'. De dichter J.C. Bloem woonde van 1937-1940 in het huis Duinlaan 143, samen met Jan Campert, journalist, zijn zoontje Remco en toenmalige echtgenote, de dichteres Clara Eggink. De Duitse Dada-kunstenaar Kurt Schwitters woonde en werkte in de jaren twintig langere tijd in Villapark Meer en Bosch, ten huize van de Hongaarse kunstenaar Lajos d’Ébneth. In enkele werken van Schwitters uit deze periode zijn Kijkduinse tramkaartjes verwerkt.[1]

In het kader van de aanleg van de Duitse Atlantikwall werd het villapark 'Sperrgebiet' en werden vele woningen afgebroken. Na de Tweede Wereldoorlog werden nog een aantal bouwvallige woningen afgebroken.