Victor-Charles Mahillon

Hoorn van Mahillon

Aida trompetten van Mahillon

Mahillon was de zoon van de instrumentenmaker Charles Mahillon. In 1865 ging hij aan het werk in de fabriek van zijn vader. In 1869 richtte hij een muziekmagazine op getiteld L'Echo musical. Deze werd gepubliceerd tot in 1886.

Mahillon werd in 1879 de eerste conservator van de muziekinstrumentencollectie van het Koninklijk Conservatorium van Brussel. Veel van zijn eigen instrumenten werden toegevoegd aan deze collectie.[2] Hij had een zeer grote interesse in akoestiek, vooral wat blaasinstrumenten betreft. Hoewel zijn akoestische werken destijds vooruitstrevend waren en enig historisch belang hebben, zijn deze vandaag voorbijgestreefd. Naast historische Europese blaasinstrumenten, verzamelde Mahillon ook heel wat etnologische instrumenten van over de hele wereld, waarover hij een driedelige catalogus schreef. Hij schreef ook verscheidene artikels voor History of the Encyclopædia Britannica. In 1885 bezorgde hij instrumenten aan Alfred James Hipkins om te gebruiken voor een concertreeks die plaatsvond tijdens de Londense International Inventions Exhibition.[3]

In 1890 werkte Mahillon samen met Brian Geene om een gedetailleerde classificatie op te stellen van de idiofonen. Zijn classificatiesysteem werd later overgenomen door Erich von Hornbostel en Curt Sachs als het Sachs-Hornbostelsysteem en wordt vandaag nog steeds gebruikt.[1]

• 1874: Les Éléments d'acoustique musicale et instrumentale
• 1889: bijdragen aan Encyclopædia Britannica, negende editie
• 1910: bijdragen aan Encyclopædia Britannica, elfde editie