Veronica Cremasco

Cremasco werd beroepshalve burgerlijk ingenieur. Van 1999 tot 2003 werkte ze bij het Nationaal Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek en van 2003 tot 2009 was ze onderzoekster-ingenieur bij het Laboratorium van Methodologische Architecturale Studies (LEMA).

In 2004 was ze voor het eerst kandidaat voor het Waals Parlement en het Parlement van de Franse Gemeenschap in het arrondissement Luik. Ze werd niet verkozen, maar haalde toch een behoorlijk aantal voorkeurstemmen. Van 2006 tot 2009 was ze gemeenteraadslid van Luik voor haar partij.

In juni 2009 werd Cremasco vanuit de tweede plaats op de Ecolo-lijst in het arrondissement Luik verkozen tot Waals Parlementslid en volksvertegenwoordiger van de Franse Gemeenschap. Ze werd in het Waals Parlement vicevoorzitter van de Commissie Milieu, Land en Mobiliteit.

Na het ontslag van Waals parlementsvoorzitter Emily Hoyos in 2012, was Cremasco kandidaat om het parlementsvoorzitterschap over te nemen en kreeg concurrentie van partijgenoot Patrick Dupriez. Uiteindelijk werd Dupriez de nieuwe parlementsvoorzitter.

Bij de verkiezingen van 2014 verloor Ecolo 10 van haar 14 zetels in het Waals Parlement. Ook Cremasco verloor haar zetel. In december 2014 volgde ze Monika Dethier-Neumann op als voorzitster van de Ecolo-afdeling van de provincie Luik.

Na haar parlementaire loopbaan werd Cremasco van 2014 tot 2015 expert bij het Maison de l'Urbanité in Luik, van 2015 tot 2016 expert bij Waals minister Paul Furlan, consultant-expert bij de Frans- en Duitstalige afdeling van de Orde van Architecten en formatrice aan de Universiteit Luik. Ook werd ze in 2016 de zaakvoerder van een koffiebar.

Bij de verkiezingen van 2019 werd Cremasco opnieuw verkozen tot Waals Parlementslid en lid van het Parlement van de Franse Gemeenschap.

• Fiche Cremasco op connaitrelawallonie.be.
• Profiel Veronica Cremasco^{[dode link]} op LinkedIn.