Van Rechteren

In de loop der eeuwen ontstaan er vele familietakken. De drie zonen van Joachim Adolf, heer van Rechteren, overl. 12-2-1682/6 vormen de volgende takken:.

• 1.Rechteren-Rechteren: Johan Zeger van Rechteren, heer tot Rechteren, geb. 1655, overl. 13-3-1701.
• 2.Rechteren-Almelo: Adolf Hendrik, rijksgraaf van Rechteren, heer van Almelo vanaf 1674, geb. 10-3-1656, verheven tot graaf van het Heilige Roomse Rijk 25-10-1705, overl. 15-3-1731.
• 3.Rechteren-Mennigjeshave (uitgestorven 1839): Frederik Rudolf van Rechteren, heer tot Mennigjeshave, geb. 3-5-1664, overl. 17-3-1742 .

De tak Rechteren-Almelo vertakt zich reeds met de zonen van Adolf Hendrik:

• 2.1. Rechteren-Almelo (uitgestorven 1771): Adolf Philip Zeger rijksgraaf van Rechteren, heer van Almelo vanaf 1731, geb. 19-2-1699, overl. 4-11-1771
• 2.2. Rechteren-Noorddeuringen (uitgestorven 1798): Frederik Willem (Frits) rijksgraaf van Rechteren, heer tot Noorddeurningen, geb. 14-1-1701, overl. 14-7-1770
• 2.3. Rechteren in Gramsbergen, Collendoorn en Hofstede (uitgestorven 1831): Reinhard Burchard Rutger rijksgraaf van Rechteren, heer van Gramsbergen en tot Collendoorn, geb. 5-7-1702, overl. 23-1-1780
• 2.4. Rechteren-Velner-I (uitgestorven 1731):Rudolf Bernard Volkert rijksgraaf van Rechteren, heer tot Velner, geb. 29-9-1703, overl. 27-4-1731
• 2.5. Rechteren-Velner-II (uitgestorven 1789): Karel August Emanuël rijksgraaf van Rechteren, heer tot Velner, geb. 3-11-1708, overl. 15-5-1789
• 2.6. Rechteren in Westerveld, Appeltern en Ahnen (uitgestorven 1902): Jacob Hendrik rijksgraaf van Rechteren, heer tot Woudenberg en Westerveld, geb. 2-11-1709, overl. 2-12-1783
• 2.7. Rechteren in Laer en Borgbeunimngen (uitgestorven 1801): Johan Lodewijk (Louts) rijksgraaf van Rechteren, heer tot Laer, Borgbeuningen en Borgele, geb. 13-12-1714, overl. 5-3-1762

Op 23-10-1711 werd het huwelijk gesloten tussen Joachim Hendrik Adolf, graaf van Rechteren tot Rechteren, Schuilenburg en Ehze (geb. 28-11-1687, overl. 15-3-1719) met Amalia Alexandrina Frederica van Limpurg (geb. 5-6-1689, overl. 2-4-1754). De bruid is een van de drie dochters en erfgenamen van Georg Everhard, laatste graaf van Limpurg-Speckfeld (overl. 1705). Haar zuster Christine, die mede-erfgenaam was in Speckfeld overleed in 1765 zonder nakomelingen. Na een verdrag met de erfgenamen van der derde zuster Frederika Augusta kwam het graafschap Speckfeld in 1772 geheel in het bezit van de familie Rechteren. Dit graafschap was Reichsunmittelbar, wat betekent dat het een van de honderden Duitse staten was. De zoon van Joachim Hendrik Adolf en Amalia Alexandrina Frederica was graaf Johan Everhard Adolf (geb. 2-11-1714, overl. 1754). deze huwde op 14-7-1746 Sophia Carolina Florentine (geb. 6-4-1725, overl. 3-7-1805), dochter er erfgename van Adolf Philips, graaf van Rechteren-Almelo (geb. 19-2-1699, overl. 4-11-1771). Na de dood van haar vader volgt zij hem op als vrouwe van Almelo. Dit betekent dat na haar dood in 1805 haar zonen zowel Limpurg-Speckfeld als Almelo en Rechteren bezitten. Twee zonen verdelen de bezittingen, waardoor er een Duitse tak en een Nederlandse tak ontstaan. Het graafschap Limpurg-Speckfeld verliest zijn zelfstandigheid door de Rijnbondakte van 1806 en wordt deel van het koninkrijk Beieren. Het graafschap is gemediatiseerd en de eigenaar blijft deel uitmaken van de Europese hoge adel. Op 6-11-1819 vindt een verdeling plaats. Graaf Frederik Reinhard Burchard Rudolph (geb. 22-9-1752, overl. 20-6-1842) staat zijn rechten in de heerlijkheden Rechteren, Almelo, Vriezenveen en Verborg af aan zijn ouder broer graaf Frederik Lodewijk Christiaan (geb. 29-2-1748, overl. 8-9-1814) in ruil voor het alleenrecht in het graafschap Limpurg-Speckfeld. Op 26-5-1818 wordt hij erfelijk rijksraad in Beieren en verleent de Beierse koning hem het predicaat Erlaucht. Dit wordt op 22-4-1829 bevestigd door de Duitse Bondsdag. Dat de jongere tak nu hoger in rang staat dan de oudere tak is zichtbaar in de Almanach de Gotha.

In 1705 werd Adolph Hendrik van Rechteren door keizer Jozef I verheven tot graaf van het Heilige Roomse Rijk. (zie boven).

Vanaf 1814 werden verschillende leden van het geslacht benoemd in de ridderschap van Overijssel waardoor zij en hun nageslacht het predicaat jonkheer (jonkvrouw) mochten gaan voeren. In 1822 werd voor verschillende leden de titel van graaf (gravin) gehomologeerd.

Bij besluiten uit 1823 en 1829 werden jhr. Frederik Reinhard Burchard Rudolf van Rechteren Limpurg (1752-1842) en zijn nakomelingen ingelijfd in de Beierse adel en werden zij erkend te behoren tot de Hohe Adel met het predicaat Erlaucht. In 1911 werd het predicaat verleend aan alle afstammelingen. Deze tak stierf in 1995 uit.[1]

Een van de laatste telgen van deze Duitse hoogadellijke tak was Luitgard Gräfin von Rechteren-Limpurg-Speckfeld (1910-1960). Zij trouwde in 1948 met Bechtold Ulrich Freiherr von und zu Massenbach (1908-1998). Uit dit huwelijk werd een zoon geboren: Icho Rubus Friedrich Sylvius Constantin Freiherr von und zu Massenbach (1950). Deze laatste werd in 1973/1975 wettelijk geadopteerd door zijn van oorsprong Nederlandse grootmoeder Adolphina Adriana Gräfin von Rechteren-Limpurg-Speckfeld née gravin van Rechteren (1888-1974). In 1979 werd dit bekrachtigd door een besluit van het Deutscher Adelsrechtsausschuß. Daarmee werd Icho de stamvader van het in 1979 ontstane nieuwe geslacht von Rechteren-Limpurg-Speckfeld en voert hij sindsdien naam en titel Icho Graf von Rechteren-Limpurg-Speckfeld, titels die ook aan zijn nageslacht worden doorgegeven; dit nieuwe geslacht behoort niet tot de hoge adel.