Ursulinenklooster de Bisweide

Reeds vanaf 1690 woonden er zusters in Grubbenvorst, afkomstig uit deze plaats, uit Melderslo en uit Horst. Zij behoorden tot de Congregatie van de Zusters Maricolen. In 1708 kochten zij de boerderij "De Bisweide" welke uit 1615 stamde. Zij zorgden voor verstandelijk gehandicapte vrouwen. In 1850 dreigde de gemeenschap uit te sterven, en daarop kwamen in 1859 drie zusters Ursulinen vanuit Venray naar Grubbenvorst. In 1860 sloten de achttien nog overgebleven Maricolen zich aan bij de Ursulinen.

In 1870 kwam een internaat gereed en een kloostergebouw, en in 1890 werd ook de neogotische kapel voltooid. Het geheel kreeg de naam La Providence (de Voorzienigheid) en er werd onderwijs gegeven. In 1975 sloot het internaat en werd het gebouw een zorgcentrum voor de, vaak hoogbejaarde, zusters. In 2000 namen de zusters het besluit om in het klooster ook reguliere ouderen op te nemen, waartoe het tussen 2003 en 2006 werd verbouwd. Hierbij werd een deel gesloopt en een nieuw, modern, deel aangebouwd.

Het betreft een gebouw uit 1870 met een lange, symmetrische voorgevel met een naar neoclassicisme zwemende ingangspartij voorzien van een driehoekig fronton. Boven het sierlijke toegangsportaal is een Heilig-Hartbeeld geplaatst. Haaks op dit hoofdgebouw bevinden zich twee vleugels en in 1890 kwam ook een grote kapel in neogotische stijl gereed, met boven het koor een spitse dakruiter. In deze kapel vindt men glas-in-loodramen door Pieter Geraedts, fraaie gepolychromeerde heiligenbeelden en een neogotisch altaarstuk in houtsnijwerk. Het orgel is een Stahlhuth-orgel uit 1901. Achter het altaar is een wand in non-figuratief glas-in-lood.

Vroeger had het klooster een eigen station, dat eveneens als stopplaats voor het dorp Grubbenvorst fungeerde. Het station had de naam: Station Grubbenvorst-Klooster. Later werd de naam van dit station gewijzigd in Station Grubbenvorst.