Gestreepte bladstaartgekko

De gestreepte bladstaartgekko[2] (Uroplatus lineatus) is een hagedis uit de infraorde gekko's (Gekkota) en de familie Gekkonidae.[3]

Gestreepte bladstaartgekko
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2011)
Gestreepte bladstaartgekko in Peyrieras Reptile Reserve, Madagaskar
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Gekkota (Gekko's)
Familie:Gekkonidae
Geslacht:Uroplatus (Bladstaartgekko's)
Soort
Uroplatus lineatus
Duméril & Bibron, 1836
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Gestreepte bladstaartgekko op Wikispecies
Portaal    Biologie
Herpetologie

De soort werd voor het eerst beschreven door Duméril & Bibron in 1836. Oorspronkelijk werd de naam Ptyodactylus lineatus gebruikt. In het verleden werden andere geslachtsnamen gebruikt, zoals Oiacurus en Uroplates.

Uiterlijke kenmerken

De soort is makkelijk te herkennen aan het zeer dunne lichaam, poten en kop, en met name de tekening; het lijf is over de hele lengte in diverse bruintinten zeer dun gestreept. Deze strepen bestaan ook weer uit dunnere lichte en donkere strepen, en de staart is zeer kort en sterk afgeplat waardoor de gekko er spookachtig uitziet en dit wordt versterkt door de grote oranjebruine ogen. De buik is wit tot lichtgeel en op het midden van de rug loopt een witte, vlekkerige streep of een vlekkenrij, en de kop is smal en spits. De tenen zijn hechtschijven zijn zeer groot en staan in contrast met de juist dunne poten.

Algemeen

Leefgebied

De gestreepte bladstaartgekko wordt ongeveer 25 centimeter lang en komt algemeen voor in het oostelijke deel van het Afrikaanse eiland Madagaskar en het nabij gelegen eiland Nosy Be. Het is een nachtactieve hagedis en het voedsel bestaat uit insecten en andere geleedpotigen. De gekko leeft in vochtige kustbossen en met name dichtbegroeide delen met veel takken en bladeren hebben de voorkeur want deze soort verstopt zich overdag tussen boomkruinen en struiken. De vrouwtjes leggen slechts enkele eitjes per keer, en bevestigen deze aan de onderzijde van bladeren. Deze soort houdt enkele maanden een winterslaap tijdens de koelere periode van het jaar.

Bronvermelding

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.