Uraniummijn

Een uraniummijn is een mijn waaruit uranium(erts) wordt gedolven. Meestal betreft het uraniniet (pekblende), dat van nature het meest op aarde voorkomt en bestaat voornamelijk uit uraniumdioxide (UO2).

De Rangeruraniummijn in Australië.
Uraniumerts
10 landen zijn verantwoordelijk voor 94% van de wereldwijde uraniumproductie.

Om het gewenste uranium-235 te winnen moeten grote hoeveelheden erts gedolven worden, want in 1000 kg erts zit slechts 1 kg van dit uraniumisotoop. Bij de mijn blijven in veel gevallen grote hoeveelheden radioactief afval en verzuurde modder achter. Het delven van uranium(erts) is zeer volume-intensief en het vindt derhalve veelal middels dagbouw plaats.

Anno 2014 was Kazachstan (36%) marktleider als het aankwam op uraniumproductie, gevolg door Canada (15%) en Australië (12%).[1] Daarnaast zijn ook Namibië, Niger, Rusland, de Verenigde Staten en Zuid-Afrika belangrijke uraniumproducerende landen. In 2003 bedroeg de wereldwijde productie van uranium 41.429 ton. In 2014 ging het om 59.000 ton.[1]

Uranium wordt voornamelijk gebruikt als splijtstof voor kerncentrales.

Zie de categorie Uranium mining van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.