U 758 (Kriegsmarine)

De U-758 was een VIIC-type onderzeeër van de Duitse Kriegsmarine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze stond eerst onder bevel van Kptlt. Helmut Manseck die succesvol was tijdens de konvooislag tegen HX-229. Daarna had Hans-Arend Feindt de U-758 onder zijn bevel. Deze boot verdedigde zich met succes tegen acht Amerikaanse Avenger torpedobommenwerpers van de US Navy.

Geschiedenis

16 maart 1943 - Om 22.15 u. vuurde U-758, toen onder bevel van Helmut Manseck, die aan stuurboordzijde van het konvooi HX-229 aanviel, twee gewone torpedo's en twee FAT-torpedo's af. Deze FATs konden hun koers na 800 of 1600 meter verleggen in een bocht van 90°. Zij troffen meteen doel. Daarmee was het lot beslist van het Nederlandse stoomvrachtschip Zaanland en het Amerikaanse vrachtschip James Oglethorpe. Onmiddellijk minderden alle torpedobootjagers op één na, hun vaart om de overlevenden op te pikken en terwijl de overgebleven torpedojager tevergeefs voor het konvooi heen en weer voer om de aanval te stuiten, kozen de U-boten hun volgende doelen. De U-758 vernietigde die nacht drie koopvaardijschepen van een totale scheepstonnage van 23.117 brt. en verder twee vrachtchepen van een totaal van 6.908 brt. scheepsruimte. Dit waren ook de laatste koopvaardijschepen die hij torpedeerde en tot zinken bracht.

Op 8 juni 1943 werd U-758 tijdens zijn patrouille midden in de Atlantische Oceaan aangevallen door acht Grumman TBF Avengers-vliegtuigen van het Amerikaanse vliegdekschip USS Bogue (CVE-9). De zwaar bewapende U-boot leverde slag met de vliegtuigen en de eerste die aanviel kreeg de volle laag. Twee anderen beschoten de U-boot vanaf een veilige afstand, en de vierde die een aanval waagde, werd neergeschoten. Nog twee andere vliegtuigen werden beschadigd voordat commandant Feindt, van wie drie kanonnen waren beschadigd en die zeven gewonden had, besloot te duiken. De U-758 was midden in zijn patrouillepariode maar kon met zeven gewonde matrozen aan boord niet langer op zee blijven. Daarom besloot Feindt vroeger dan verwacht naar zijn basis terug te keren.

Na dit succes werden nog meer Duitse onderzeeboten extra bewapend. Om een zo groot mogelijk vuurkracht te verkrijgen bij de aanval van vliegtuigen kregen de U-boten bevel met twee of drie U-boten bij elkaar te patrouilleren. Op die manier werd het belangrijkste voordeel van het U-boot-ontwerp overboord geworpen, want de onderzeeërs werden doodgewone oppervlakteschepen. Ze waren wel gedurende enige tijd onaantastbaar.

15 juni 1943 - Tegen half juni hadden de escortestrijdkrachten het antwoord op de U-boottactiek gevonden. Als ze een U-boot ontdekte, bleven ze op enige afstand rondcirkelen tot er versterkingen waren gearriveerd, echter niet zo ver weg dat de onderzeeërs konden duiken en ontsnappen. Vervolgens zetten ze van alle kanten tegelijk een geconcentreerde aanval in. Enkele van zulke aanvallen bewezen dat de methode van de U-boten geen resultaat meer opleverde. Opnieuw kregen de onderzeeërs bevel onder water door de Golf van Biskaje te varen en slechts zo kort mogelijk aan de oppervlakte te verschijnen als ze hun batterijen moesten opladen.

Einde U-758

De boot werd zelf tot zinken gebracht op 16 maart 1945, nadat hij zeer zwaar beschadigd werd door Britse vliegtuigbommen. Ze werd naderhand gelicht en gesloopt in 1946 en 1947.

Commandanten

  • 5 mei 1942 - 3 april 1944: Kptlt. Helmut Manseck
  • 4 april 1944 - 16 maart 1945: Oblt. Hans-Arend Feindt
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.