Thematische apperceptietest
De Thematische Apperceptietest (TAT) is een projectieve test die gebruikt wordt in de psychologie om te kijken of bij een individu bepaalde cognitieve functies als fantasie en inlevingsvermogen behoorlijk tot ontwikkeling zijn gekomen. Ook wordt de test soms gebruikt om bij kinderen seksueel misbruik en andere zaken waar moeilijk over gesproken kan worden aan het licht te brengen.
Hoe het werkt
Iemand krijgt een bepaalde vage (ambigue) afbeelding te zien van een situatie, meestal met vaag herkenbare figuren, zoals bijvoorbeeld een persoon die voor het raam staat, een man en vrouw in gesprek. De figuren zijn zo getekend, dat ze verschillend geïnterpreteerd kunnen worden. Zo is het niet duidelijk of de persoon door het raam naar binnenstapt, dan wel naar buiten wil. Of het gesprek tussen man en vrouw kan zowel een ruzie uitbeelden als een andere (hevige) emotionele situatie. Hierbij wordt gevraagd of het individu een verhaal kan verzinnen dat zowel de voorgeschiedenis, de weergegeven situatie zelf als de gebeurtenissen die erop volgen omvat. De wijze waarop de proefpersoon de situatie beschrijft (dus interpreteert) zegt iets over zijn persoonlijkheid. Dit wordt dan een aantal keer herhaald en aan de hand hiervan kan tot op zekere hoogte het gedachtegoed van de persoon geanalyseerd worden, en kan men nagaan of de betreffende cognitieve functies in orde zijn.
TAT vroeger en nu
De TAT (Thematic Apperception test) werd in de jaren '30 ontwikkeld door de Amerikaanse psychologen Henry Murray en Christiana Morgan. Destijds werd gedacht dat iemands uitleg van een situatie iets kenbaar maakte over bijvoorbeeld de uit de psychoanalyse bekende afweermechanismen (onder andere ontkenning, projectie, identificatie en de totstandkoming van het oedipuscomplex). Vanaf de jaren 70 wordt de test vooral gebruikt voor het testen van cognitieve vaardigheden en sociale intelligentie.
Er bestaat ook een aangepaste versie voor kinderen: "Children Apperception Test" (CAT)
