The Sting Companies

De eerste vestiging werd in 1982 geopend in de Heuvelstraat in Tilburg door Herman Franzen.[5] Dit was een kledingwinkel onder de naam THE STING.[6] De naam is ontleend aan de Amerikaanse film The Sting.

Het moederbedrijf heette minstens tot in 1995 The Sting Modes; eerder heette het nog Basilicum, gevestigd te Rijswijk. The Sting Modes kende naast THE STING de dochterondernemingen The Lady Sting, The Store en Springgarden. Het bedrijf nam in dat jaar de in Nederland gevestigde filialen van Mac & Maggie over van de P&C Groep, bekend van de winkelformule Peek & Cloppenburg, en doopte deze winkels om tot Street One.[6]

De omzet van het concern daalde van € 230 miljoen in 2014[2] naar € 218 miljoen (2015)[7] tot € 170 miljoen in 2016.[2] In 2015 leed THE STING 5,8 miljoen euro verlies. Dit leidde tot het afstoten van verlieslatende vestigingen in het buitenland.[2] Het omzetaandeel van Costes bedroeg in 2016 32 miljoen euro.[2]

De dochterondernemingen van The Sting Companies zijn anno 2018 naast THE STING, Costes met dertig vestigingen in Nederland en België[8](anno 2017), Cotton Club met een vestiging in Amsterdam[9], en Distrikt Nørrebro met een vestiging in Den Haag, Den Bosch, Breda, Alkmaar, Eindhoven[10] en Den Bosch.[11] Cotton Club en Distrikt Nørrebro zijn beiden als nieuwe winkelformule in 2017 opgericht.[2]

THE STING

Filiaal van The Sting in Den Haag

Interieur van het nieuwe filiaal van The Sting in Haarlem (2018)

THE STING heeft filialen in de grote en kleine steden van België, Nederland en Duitsland. Voorheen had de winkel ook vestigingen in Engeland, maar in het tweede kwartaal van 2018 werd bekendgemaakt dat deze verliesgevende vestigingen, naast enkele in Duitsland, worden gesloten.[12] De grootste winkel is gevestigd in Eindhoven.[13]

THE STING richt zich op mannen en vrouwen via eigen ontworpen labels. Voorheen had de winkelketen een aparte winkelformule voor dames genaamd The Lady Sting. De eerste vestiging werd in 1982 geopend in Tilburg. Eind 2007 werd voor het eerst buiten Nederland uitgebreid met de opening van een filiaal in de Belgische stad Antwerpen; in 2008 volgde ook een het eerste Duitse filiaal in Duisburg. In 2010 werd een vestiging geopend in Londen.[14]

In het bedrijvenverzamelgebouw Swan & Edgar aan de Piccadilly Circus in Londen, opende THE STING in juli 2010 haar filiaal[15]

THE STING heeft vestigingen in Nederland, Duitsland, België en voorheen ook in Engeland.[16] De grootste filialen bevinden zich in Antwerpen, Eindhoven en Haarlem.[17]

Het filiaal aan de Dagelijkse Groenmarkt (Kortenbos) in Den Haag is gevestigd in een veelkleurige bonbonnière, in de volksmond 'de snoeptrommel' genoemd. Het is een ontwerp van de Engelse architect John Outram.[18]

Het distributiecentrum is gevestigd aan de Ellen Pankhurststraat op het Tilburgse bedrijventerrein Katsbogten.[19] Met het ontwerp voor de uitbreiding van het distributie- en sorteercentrum door het Tilburgse architectenbureau Van Oers Weijers Architecten won het in de categorie utiliteitsbouw de Architectuurprijs 2012 van BNA-kring Midden-Brabant.[20]

Sinds februari 2013 is modeketen THE STING ook online actief.[30] De webwinkel draagt de naam House of Brands.[31] Het concern zet in op omnichannel marketing.[32]

Het modebedrijf heeft een eigen kledingontwerpstudio, The Sting Design Studio. Deze is evenals het hoofdkantoor gevestigd te Lijnden. De winkels van THE STING bevatten zo'n tien eigen labels. De winkels van Distrikt Nørrebro zijn zogeheten monobrandwinkels.[33]

De actiegroep Schone Kleren Campagne en de mensenrechtenorganisatie Landelijke India Werkgroep brachten in 2010 na onderzoek naar buiten dat textielarbeiders die in India kleding maken voor onder andere THE STING te weinig salaris ontvangen om van rond te komen: ze ontvangen veelal slechts een derde van het zogenoemde leefbaar loon van 257 euro. De arbeidsomstandigheden in het lagelonenland zijn er onvoldoende. Zo verdienen vrouwen minder dan mannen, worden zwangere vrouwen ontslagen en wordt overwerk niet uitbetaald. THE STING koopt haar kleding in bij veertig Nederlandse importeurs en sluit niet uit dat hun kleding uit deze fabrieken komt.[34] In 2016 onderschreven de ketens THE STING en Costes het textielconvenant 'Internationaal MVO (IMVO) Convenant Duurzame Kleding en Textiel'.[35] De ondertekenaars van het convenant maken jaarlijks een plan van aanpak met concrete doelen.[36] In 2017 maakte de Sociaal Economische Raad (SER) een lijst van naaifabrieken bekend waar Nederlandse ondernemers hun kleding laten maken, zodat deze bij klachten kan ingrijpen.[37]

• Officiële website van winkelformule THE STING
• Officiële website van winkelformule Costes
• Officiële website van winkelformule Distrikt Nørrebro