The Runaways (band)

De Runaways werden eind 1975 opgericht door de 16-jarige drummer Sandy West en de 17-jarige gitariste Joan Jett, nadat ze beiden kennis hadden gemaakt met producer Kim Fowley. Ze waren geïnspireerd door de gedichten van de 14-jarige songwriter Kari Krome. De meisjes wilden een all-female-band oprichten en Fowley was altijd op zoek naar iets nieuws, dat goed op de markt was te brengen. Dus zochten ze samen naar een geschikte bassiste en een zangeres, die ze vooralsnog vonden in Michael "Micki" Steele. De band nam een demo-album op, dat echter niet werd uitgebracht. Micki Steele verliet de band in 1976. Vervolgens kwamen Lita Ford (gitaar), Cherie Currie (zang) en Jackie Fox (basgitaar) erbij. Er werd een contract getekend bij Mercury Records. In deze bezetting werd in juni 1976 het eerste album The Runaways uitgebracht. Vervolgens ging de band op tournee door de Verenigde Staten en ze speelden talrijke uitverkochte shows.

Maar The Runaways kregen in de Verenigde Staten weinig aandacht, hetgeen waarschijnlijk deels lag aan het ruige imago, dat Fowley voor de band in het leven had geroepen. Jonge meiden die zelf hun instrumenten bespeelden en die regelmatig over seks, alcohol en het leven op straat zongen, werd in de V.S. niet goed ontvangen. In tegenstelling daarbij waren ze in Japan bijzonder succesvol, waar ze bij uitverkochte concerten speelden en met hun song Cherry Bomb zelfs de Japanse charts aanvoerden. Ook in Europa was de band redelijk populair. In Januari 1977 verscheen het tweede album Queens of Noise. Dit album deed het in de Amerikaanse hitlijsten iets beter dan zijn voorganger en de band begon toen aan een wereldtoernee. Het album Live in Japan (met optredens in Tokyo) kwam voort uit deze tournee en verscheen in oktober 1977. In juli 1977 verliet bassiste Jackie Fox tijdens de Japan-tour de band, vanwege spanningen tussen de bandleden, gevolgd door zangeres Cherie Currie in hetzelfde jaar.

Joan Jett nam nu de zang voor haar rekening en Jackie Fox werd vervangen door Vicki Blue. In deze nieuwe bezetting bracht de band in december 1977 het album Waiting for the Night uit, dat echter de US-charts niet haalde. Kim Fowley, die ondertussen de interesse in de band had verloren, nam ontslag als hun manager. Hun nieuwe manager werd Toby Mamis. Langzaam maar zeker begonnen ook muzikale meningsverschillen de kop op te steken, omdat Joan Jett zich interesseerde voor punk en glamrock, Sandy West en Lita Ford daarentegen hadden een voorkeur voor hardrock en heavy metal. In 1978 bracht de band haar laatste album And Now… The Runaways uit. De producer was John Alcock. Tijdens de opnamen verliet Vicki Blue de band. Het album was aanvankelijk alleen in Europa en Japan verkrijgbaar. De nieuwe basgitariste werd Laurie McAllister. De band speelden hun laatste concert op oudejaarsavond 1978 in San Francisco. The Runaways gingen definitief uit elkaar in april 1979.

Cherie Currie bracht in 1978 het album Beauty's Only Skin Deep uit en samen met haar tweelingzus Marie Currie in 1980 het album Messin' with the Boys. Joan Jett begon aan een succesvolle solo-carrière en richtte tijdens de jaren tachtig met producer Kenny Laguna de band The Blackhearts op. Lita Ford had tijdens de jaren tachtig enkele pop-metal-hits en werkte onder andere samen met Ozzy Osbourne. Tot op heden heeft ze negen studio albums uitgebracht. Jackie Fox trok zich terug uit de muziekwereld en studeerde strafrecht en werd advocate. Vicki Blue maakte in 2004 de documentaire film Edgeplay over The Runaways. Sandy West maakte met de Sandy West Band verder muziek. Ze overleed in oktober 2006 na een lang ziektebed aan kanker. In december 2006 werd een herdenkingsconcert gevierd met bands/artiesten als The Sandy West Band, Cherie Currie, The Bangles en The Donnas. Laurie McAllister, die in 1978 als vervanger van Vicki Blue basgitaar in de band speelde, overleed in augustus 2011.

Het verhaal van de Runaways werd in 2009 onder de gelijknamige titel verfilmd, met Kristen Stewart als Joan Jett, Dakota Fanning als Cherie Currie, Stella Maeve als Sandy West, Scout Taylor-Compton als Lita Ford en Michael Shannon als Kim Fowley. De regie was in handen van Floria Sigismondi. De film verscheen op dvd in oktober 2010. Stewart en Fanning zongen alle in de film live gespeelde songs zelf. Enkel de songs I Love Rock'n'Roll en Bad Reputation werden als origineel van Joan Jett gespeeld.

• 29 november 1977 - Paradiso, Amsterdam[1]
• 5 juli 1978 - Stokvishal, Arnhem
• 6 juli 1978 - Paradiso, Amsterdam